icon.

Zgadnijcie, kto miał napisanego świątecznego jednostrzałowca, cieszył się, że jakoś wyszedł i dopiero zorientował się, że zapomniał go opublikować.
          
          Tak, odpowiedź brzmi ja.
          
          Na pocieszenie mogę powiedzieć, że coś już skrobię kolejny rozdział Miasta Łez, a prolog z In The Air Tonight (następnym razem będę pisać skrótowo ITAT, teraz nie chciałam odstawiać dzikich, mistycznych skrótów) jest prawie gotowy. 
          
          No i tak, miłego dnia i przepraszam za tego nieszczęsnego, niewypalonego jednostrzałowca (pewnie zachomikuję go na następne święta).

Hej, hej, hej. Już trochę mnie tu nie było. Jak mija Wam życie? Moje na razie toczy się powoli i niespiesznie, chyba, że zbliża się sprawdzian z geografii. W każdym razie, przychodzę do Was z zapytaniem — co chcielibyście ode mnie dostać na święta? Jestem otwarta na jakiekolwiek propozycje. Może jakiś świąteczny rozdział, one—shot, Q&A, rysunek (zdarza mi się coś mazać), tak cokolwiek. Jeżeli macie trochę czasu i pomysłów, to rzućcie propozycjami. 
          Miłego wieczoru!

...ostatecznie, chyba zepsułam ten rozdział jeszcze bardziej, bo miałam na niego zupełnie inny plan. To straszne, jak ładnie to mogło wyglądać a nie wygląda. Dobranoc.

Nadrobiłam Miraculum. Nigdy więcej nie nadrabiam Miraculum, ten serial mnie wykończy.
          
          I tak jak wyjdzie kolejny odcinek, to się na niego rzucę, that's the truth. I nadal mocno wierzę w LadyNoir, but my ship is slowly sailing away.

Opublikowałam notkę do In The Air Tonight.
          Czy wiem, co robię? Absolutnie nie.
          
          Miłego wieczoru!

Okej, więc chyba należą Wam się wyjaśnienia. Prawda jest taka, że od kwietnia rozdział Miasta Łez stoi w martwym punkcie (tak zupełnie martwym). Próbuję go ruszyć i dobić do końcówki, do 11 listopada powinnam zdążyć. Pewnie w międzyczasie zabiorę się też za jakiś inny fanfik, ale ja to ja — serio nic nie wiem. Jak się nawet zabiorę, to pewnie zobaczycie to za sporo czasu. I nie bijcie za ten rozdział i przerwanie w takim momencie. 
          
          W każdym razie — życzę wszystkim miłego dnia, wieczoru i całej reszty i poproszę o wyrozumiałość ten jeden raz (plus powiem, że potem rozdziały będzie mi się pisało dużo łatwiej, bo po prostu sceny akcji to zdecydowanie nie mój konik).