Düşüncelerini yazmak, insanın kendisine yapabileceği en büyük hakaretidir. Çünkü kelimeler, düşüncelerin içerdiği duygu ve anlamı kaldırabilecek kadar güçlü değildir. Lakin, yazmamak ya da yazmayıp da susmak sadece, bu düşüncelerin bir fırtınaya dönüşmesine neden olacak kaçınılmaz bir sondur. Görüldüğü gibi; yazsan eğer anlamsız, yazmasan da sonu ağlamaklı bir son. Garip ve de karışık. Ve son derece anlamsız. Ve gariptir ki, yine yazdım. Anlaşılmayacağını bilmeme rağmen yazdım. Yazdım, yazmasam ağlayacaktım çünkü. Tıpkı o yazarında şiirinde belirttiği gibi:
Oysa, ne kadar da karışıktı sözlerim
Düşüncelerimi bilmeme rağmen
