İnsanlar eğlenebildikleriyle arkadaş olurlar, anlatabildikleriyle dost, ağlayabildikleriyle kardeş.bu yüzden her hayat bir sorudur ...benim hayatım MÜMKÜN ÖYKÜLERİN EN İYİSİ  127. Sayfayı 128 bağlayan son iki satırda sıkışmış bulunmakta  . Dostluk , aşk ,para ,sevgi ,güven ,ümit , inanç  demişken bağışlayıcımız olduğuna inanıyorum. Hayatın verdiği tevafuk benim kasırgam . Ne Yıldırım'dan sonra gelen gök gürlemesi beni korkutabilir  ne de yerin altında "ben geliyorum !!" Diyen deprem beni yıkabilir . bir çok kez öldüm yeniden hayata döndüm . biten filmi  başına sardım kendimi orda gördüm , izledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü . Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü . Ama nerde  boşa gider her hamlem, sonu olmayan halem bir dönüş yok madem, HAYAL SARSIN BENI ! ~kaf kef ~ 


^**********************************************^

~KESiT ~

hepsi yabancılaşır..
arkadaşlar, mekanlar, fırtınalı aşklar, sevimli yüzler, hatta en mutlu günler.
hikayeyiz, koca bir kitabın parçalarıyız.
ayrı temalar içeririz ama aynı tamama kavuşuruz.
hepsi bir derstir ve her ders biraz zordur.
affetmek erdemse, unutmamak akıllılıktır.
ilk pişmanlık büyük derstir, almayan çok pişman olur.
bu arada çok pişman olan, hiç pişman olmamıştır.
lafı gevelemekten öte, iyice elemektir işim.
elden emeğim, gözümden nurum 
çatık kaşlım, serserim, ufaklığım, sersemim
ne bu? hep hata, hep hata...

                                               ~yaptığın hatalar kadar büyük olmadın~