Κανει κρύο σήμερα! Παρόλο το λαμπερό ήλιο που φωτίζει τον ουρανό! Κάνει κρύο. Όχι δεν φταίει ο χωρος!. Αλλα η ψυχή..είναι πολυ παγωμένη αυτη την στιγμή. Κάνει κρύο και δεν μπορώ να δω τον ήλιο καλα. Ένα κύμα δάκρυα σκεπάζει τα καφε μου μάτια, τα αφήνω να κυλησουν στο μάγουλο μου και ρουφαω μηχανικά τι μύτη. Κάνει κρύο γαμωτο και ολα δείχνουν τοσο σκοτεινά. Τόσο άδεια σαν τι ψυχή μου. Όλη η πίκρα περνά μπροστά απ τα μάτια..σαν μια ταινία του παλιού κινηματογράφου. 
Κάνει κρύο σου λέω. Και θέλω μια αγκαλιά, θέλω να σκεπάσει όλες της αμφιβολίες Μου, κάνει κρύο. Και φοβάμαι μην παγωσω. Φοβάμαι. Μην με αφηνεις μόνη. Κάνει κρύο. Κοίταξε με.
Συγχώρεσε με. Μα δεν φταιω. Σε πιον μιλάω?!. Και τι λεω.?! . κάνει κρύο κι ο ήλιος σβήνει. Έσβησαν κι τα όνειρα μου γι άλλη μια φορά.