to nie jest moja polska, to nie jest mój kraj, który krzyczy o tym, że nie jestem człowiekiem
czuje się jak istota pokrzywdzona, choć ja nie skrzywdziłam nikogo, to oni niszczą mój własny dom i śmią decydować o moim własnym ciele i życiu
nie jestem bezpieczna w miejscu, w którym sie urodziłam, gdzie żyję całe życie i choć chciałabym swoją ojczyznę kochać to nie potrafię
są ludzie, którzy niszczą wszystko, zapatrzeni we własne kieszenie, kopią swym poddanym groby i uśmiechają się do nich bezczelnie
to nie jest moja polska, choć chciałabym oddać za nią życie, nie potrafię zwać się polką bez odrazy
śnię o tym, że to kiedyś może będzie moja polska, nasza polska, która jest matką, nie polityką i brudnymi pieniędzmi