Ben küçük yaşta kendi yaralarımı sarmayı öğrendim. Kendi ayaklarımın üzerinde durmayı, kimseye muhtaç olmamayı daha 6 yaşındayken öğrendim. Sevdiklerimi kaybederek, onları toprağa vererek büyüdüm. Onlar toprak olurken ben onlarla birlikte çocukluğumu da gömdüm. Merak etme senin gidişin sadece sarstı beni. Biraz zamana ihtiyacım var o kadar. Sonrasında yine kendi ayaklarımın üzerinde durarak hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim.