Iwillbeyournabi

LGS OPERASYONU RESMEN SONA ERMİŞTİR!! NASIL GEÇTİ BALLARIM? benimki kısaca: bok gibiydi.

Selam!! Nabersiniz?? Küçük bir spoiler verirsek sorun olmaz bence. Yeni bölümün adına bir türlü karar veremiyorum. Sebebi ise... bölümün çoğu kısmı Elira’nın değil, Leo'nun ağzından. Leo'nun bakış açısını merak ediyor musunuz? Bir diğer sebebi ise, BÖLÜMDE ÇOK OLAY VAR! Geberip gideceğim en son. Ve çok tıkanıyorum yazarken... eh, bu kadar yazıyoruz ama okuyanda yok. Hale bak be. Yazıklar olsun...

https://www.wattpad.com/story/392010439?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=FlyerRuby

Selammmm!! Nasılsınız? Kitaplarımın asla okunmuyor olması kalp kırıcı. Kendi kendime konuşuyormuş gibi hissediyorum. Var olmayan: 21. Kat'ın yeni bölümünü yazıyorum. Ve bu bölümün nir kısmı beni yansıtıyor. Kitabı yazmaya başlarken, "Elira gibi nasıl düşüneceğim? Benim tozpembe bir hayatım var." demiştim. Fakat şuan Elira'yı tamami ile tanıyorum. Onun gibi düşünebiliyorum. Bu da size hediyem olsun, yeni bölümün adı:
          — Ruhen, evet. Fiziki olarak, hayır.
          Hadi bakalım oturun düşünün. Bölüm ne hakkından olabilir? Ben kaçaaaarr!!

Bugün 6 Mayıs 2025, günlerden salı. Akşam saat yedi sularında, hayatımın en büyük kararını vermiş olabilirim. Hayatım boyunca hiç bir amacım, hayalim olmadan yaşadım. Tek amacım "yüksek notlar alıp ailemi mutlu etmek -veya bana kızmalarını engellemek-"ti. Ve şuan ne olmak istediğimi biliyorum. Bir hayalim var. 
          Evet, hayatım çok karmaşık ve ne yapacağımı bilemiyorum. Daha yolumun başındayım. 13 yaşındayım. "Yazar" olmak benim için her zaman bir meslekti ve bu benim olabileceğim mesleklerin arasındaydı. Fakat daha önce hiç bir kararımdan bu kadar emin olmamıştım. 
          İlk hikayemi 8 yaşımda yazdım. Masallarla beraber büyüdüm. Hiç bir gün aklımdan "büyüyünce ben kendi masallarımı yaratacağım" cümlesi geçmemişti. Yetenekli olduğumu asla kabul etmedim. Ama... sanırım bunu kabul etmemek için deli olmam lazım. 
          Yazdığım hikayeler kusursuz değil asla olamayacaklarda. Kusursuzluk diye bir şey yoktur. 
          Hikaye okumaya yeni başladım. Sadece bir kaç hikaye içinde bu kadar gelişim gösterdim. Yazdığım ilk satırlara, bir de son satırlara bakın. Farkı görmemeniz için kör olmanız gerekiyor. 
          Eğer bu satırları okuduysan, senden bir şey rica ediyorum.
          Hangi hikayemi okuduysan, ya da yalnızca bir bölümünü bile... bana ne hissettirdiğini yaz. Güzel ya da eleştirel olması önemli değil. Sadece gerçek olsun.
          Çünkü ben artık bu yolda yürümek istiyorum ve bu yolda en çok ihtiyaç duyduğum şey: sesimin sana ulaşıp ulaşmadığını bilmek.
          
          Teşekkür ederim. Gerçekten okuduğun için.
          – Yabancı, fakat yabancı olmayan bir kalpten.
          
          

Az önce Adora Yağmur'un Ateşten Tezarühat'ını okuyordum. 211. Sayfa da bir kelimeye rastladım: "Değişim kötü bir şey değildir." Tamay'ın böyle bir sözü var. Elira ise, "Her değişi iyi değildir." Kitap karekterlerimizin kişilikleri tamamen zıt. Bu cümleyi okur okumaz aklıma Elira geldi ve sizinle paylaşmak istedim. :]

Nedense bana yazı yazma perileri gece geliyor. Şöyle bir sorun var ki... benim uykudan gözlerim açılmıyor. O yüzden uyumam gerek.  affedin beni... klavyeyi zor görüyorum nasıl bölüm yazayım? Bu periler de illa gece gelecek. Yazım hataları da başladı şimdi. Bunu yazarken düzgün yazdığıma bakmayın az önce bir kelimeyi dört-beş defa silip tekrar yazdım. Zaten kimse okumuyor bölümleri geç yayınlamam sorun değil dimii?