Morte

o kadar gerixekliuim ki ben

bu garibin omru bensiz de geciyormus hatta gayet iyi olmalı, garip de degilmis garip olan benmisim

mektubunu hala saklıyorum

usuyorum spgudu havalar

haberin yok ben oluyorum

azdi yine deli gonul, uzerine geliyorum

bir hiçliğe  sığınıyorum 
          fakat; sen derinsin
          köklerimden benim.
          en kirli topraklarında
          büyüttüm 
          en güzel çiçeklerimi.
          tanrım, zaman akar mı sahiden?
          yoksa zamanı durdursak mı
          gerçi, kelimeler zihnimde
          dolanıyor; hayaletim
          alay ediyor benimle.
          kaldırımlarda alaycı gülüşler…
          verir misin geri bana beni?
          hiçlik kontunda bulamadım 
          eskilerden bir şeyleri  
          ihanet keskin bir bıçak,
          tıpkı öfke gibi.
          mevzu hayal kırıklığı olunca
          toprak bile dayanamazdı tanrım.

psikolog olcam gorursunuz

enayi miyim yoksa ruh hastasi mi anlamaya calisirken

kac mevsim benden aldın