Witajcie, przyjaciele, w moim cichym kącie!
Rozsiądzcie się w blasku ogniska, zaraz zrobi wam się cieplej. Uważajcie jednak; dwa kroki dalej, w ciemności, może być naprawdę niebezpiecznie. Póki jesteście tu ze mną, nie macie się czego bać. 
Jestem jadowita? Owszem, nie mylicie się. To źle? Pewnie tak. Czy jesteście w niebezpieczeństwie? Wydaje mi się, że jesteście. Chcecie odejść? Możecie, macie moje błogosławieństwo, ale psy już was wyczuły. Przykro mi. 
A wiecie co jest w tym wszystkim najzabawniejsze? Ja nie istnieję. Nie ma mnie tu, a psów nikt nie pilnuje. Rozmawiacie ze mną...? Nieee. Wydawało wam się. 
Dobranoc, przyjaciele, dobranoc.