@Jakuzafe
Şiirler, duygular.
Ben bunlara göre fazla yaşlıyım,
Sözlerim ağır anlamsız gelir.
Tanımıyor hiçbiriniz beni, asıl bende saklı kişiliği.
Bir gün öyleyim, bir gün böyle.
Sorarlar adama bir insan niye böyle?
Günü gününe yaşıyorum, eşkiya gibi.
Neden mi, bilmiyorum.
Çünkü artık bende kendimi tanıyamıyorum.
Ma meilleure ennemie...
Bende özledim bende,
Resmin var şu an elimde.
Sana koşmak isterim,
Derman yok dizlerimde.
Naber??
Buraları unutmuşuz amk.
Resim çizdiğimi söylediğimde gülüp geçti,
Ama o olsaydı eminim gecelere kadar düşünüp kafa yoracağımı hatta sinirden bir şeyler kıracağımı bilirdi.
```
Soğuk gözlerine bakarken içeride ki ateşi arıyorum.
Aşkının tadına vardığımda beri anlamsız geliyor bedenler.
Ruhun meşale olsa da, gözlerin soğuk ve koyu.
Bana mıydı bu bakışlarının eseri,
Yoksa aşktan soğuduğun için mi bakıyorsun bana öyle?
Dil döküyorum, ben herkes değilim diye.
Dönüp gidiyorsun, sonra yine gelip kapımı çalıyorsun.
Gidişin koysa da gönlüme, geldiğin an yüzüm güler.
Cenneti bulsam ne fayda, ruhun yoksa orada.
Papatya, ismini uzun zaman oldu anmayalı.
Bir insan çiçeği nasıl bu kadar sevebilir ki?
Bir insan bir çiçekte ruhu nasıl bulabilir?
Bilmiyorum Papatya, kayboldum işte, gel bul beni.
Öldüğüm zaman aşkın anlamı kalmayacak,
Yine de, sevdiğimin öldüğünü görmekten çok ölmeyi göze alırım.
Bende ki yerin o kadar zarif ve yumuşak.
Fark etmiyor aslında, yüzünü görsem ne fayda duysam ne fayda.
İsmini hatırlayamıyorum mesela, neydi adın?
O kadar değişmişsin ki, son seferinden bir uzak.
```
Bakardım derinlere, süzerdim.
Sorsan bana, "Bahar hangi renk?"
Kahverengi derdim,
Gözlerin derim Liva, o gözlerin...
Seni Bahar ayında sevdim Liva,
Yeni başlangıç mevsimlerinde, sonlarında.
Düşünmedim Yaz, Kış, Sonbahar.
Sen benim İlk'im, Baharımdın.
Ayrıldıktan sonra ne bahane, geride kalan sözler.
Kaderin cilvesine ayak uydurma,
Sokul yanıma, 'De ki.
Sen benim İlk'im ve Baharım.