(✿ SPEAK OUT) Noong sinulat ko ang The Eye of the Past, medyo nahirapan ako noong simula kasi itinatak ko sa isipan kong pure Filipino ang gagamitin. Medyo pumalya nga ako sa subject na ito kaya napanghinaan ako ng loob. Pero habang patagal nang patagal, mas nadalian na ako. Hindi na ako aabutin ng limang oras para makagawa ng isang chapter.
So my point is, minsan akala natin hindi natin kaya ang isang bagay, but give it a try. Practice. Legit pala ang sinasabi nilang mag-i-improve din tayo. Kaya, to all my co-writers, huwag po kayong mawawalan ng pag-asa :)