" "O dünya" deyə bir yer vardı. Oradan heç vaxt sevdiklərimizi geri qaytara bilməyəcək qədər uzaq olan o dünya... Ümidsizcə dualar etdiyimiz, bizi oradan eşidib-eşitmədiyini belə bilmədən ürəyimizdə onlarla söhbət edib əsla cavab ala bilmədiyimiz o dünya... Ora gedən yollar bəlli deyildi, lakin istəsək bir addımlığımızda idi. Ora elə bir yer idi ki, həyatımız boyu tanıdığımız, sevdiyimiz bütün əziz insanlar ən sonda ora gedirdi. Biri tez, biri gec... Amma mütləq gedirdi. Ardına baxmadan gedirdi, qırdığı qəlblərə təskinlik vermədən gedirdi, son dəfə "sağ olun" demədən gedirdi, sözlərimizi ürəyimizdə qoyub gedirdi. "
©Yalnızlar küçəsi.