Regulus denen yıldızda yaşıyorum
Her gün karanlık olsada yalnız hissetmiyorum
Nefes aldığım bu yerde,sana benzeyen bir çiçek var
Solmadan duruyor yanımda
Bu güzel günde gecenin ve ayın tadını çıkarmayacak mısın?
El ele,o güzel adada yaşamaya gidelim mi?
Parmaklarımızın tamamen eriştiğine emin ol, böylece kaçabiliriz
Orada, mavi denizin önünde aşkımızı ölçüp biçebilirim
Çoktan kalbimi doldurdun
Yağmurun düşmesinden sonra çiçek açıp yayılacağız
Regulus denen yıldızda yaşıyorum
Her gün karanlık olsada yalnız hissetmiyorum
Nefes aldığım bu yerde, sana benzeyen bir çiçek var
Solmadan duruyor yanımda
Samanyolu galaksisinin karşısından yaklaşan ayak sesleri,
yanan güneş ve ay ışığı senin için bekliyor bile.
Bu güzel günde, gecenin ve ayın tadını çıkarmayacak mısın?
Bu düşmüş yaprakları diğeri için saklamalı mıyız?
Ben kaybolacak ve unutacak olsam da,
ufukta yıldızların altında sır olarak sakla, bilen tek kişi sen olacaksın.
Böylece sana benzeyen o çiçek tekrar açılabilir
Regulus denen yıldızda yaşıyorum
Her gün karanlık olsada yalnız hissetmiyorum
Nefes aldığım bu yerde, sana benzeyen bir çiçek var
Solmadan duruyor yanımda
Ben kaybolsam da sen solma
Biraz bencilce ama ben kaybolsam da beni hatırla
Bu ayrılış özel, hatıralar taze ve canlı
Dünya ve yıldızın arasındaki mesafeler kilometrelerce olsa da
Yıldızlı gökyüzü altında olduğun gibi kalır mısın?
Ay düşene ve şafak vakti üstünde ışıldayana kadar
Gece gökyüzünde sayısız yıldız parıldlıyor
Nefes aldığım gezegenler parıldacak üzerine
Tüm insanlar arasında, tek hatırlayacağım kişiyi;
Bu şarkıyı dinliyorum ve hatırlıyorum seni.
Onewe-Regulus