artık gün içerisinde yaptığım şeyleri kimseye anlatmıyorum. kimseye kimleri sevdiğimi, kimlerden nefret ettiğimi söylemiyorum. artık kimse bilmiyor o gün neden ağladığımı, neden güldüğümü, neyin beni şaşırttığını veya korkuttuğunu. kimse hayallerimi bilmiyor kimse anılarımı dinlemiyor. artık kimseye anlatmıyorum rüyalarımı, kabuslarımı. kimseye o gün pişen yemeği sevip sevmediğimi söylemiyorum.
çünkü artık hiçkimse; bugün ne yaptığımı, kimleri sevdiğimi veya nefret ettiğimi, neden ağladığımı, güldüğümü, şaşırdığımı veya korktuğumu, ne gibi hayallerim olduğunu ve geçmişte ne yaşadığımı, rüyalarımı veya kabuslarımı ya da bugün pişen yemeği sevip sevmediğimi merak etmiyor, önemsemiyor. Kimse bana nasıl olduğumu sormuyor, hoş ben de sormuyorum artık.