Merhaba. Bu yazdığım şeyi okuyacak birileri var mı bilmiyorum ama yine de yazmaya devam ediyorum.
Öncelikle dürüst olup bir itirafta bulunmak istiyorum; bu hesabı kendi haline bırakıp gitmek istiyordum. İnsanlarla bir şeyler paylaşmayı ve geri dönüşlerini, tepkilerini, yorumlarını okumayı, yazdığım şeyleri sevdilerse desteklerini görmek beni gerçekten mutlu ediyor ama uzun yıllardır %90'ı kendi özel hayatımdan kaynaklanan bazı sebeplerden ötürü bunu yaşayamadım. Bir süre önce yazması zor ama onun hakkında hayal etmek bile bana inanılmaz şeyler hissettiren benim için çok özel bir yere sahip bir hikayeyi paylaşmaya karar vermiştim ama kelimelerime yan gözle bakmasını dahi istemediğim, geçmişten fırlayan kirli bir gölge yüzünden hikayeyi yayımdan kaldırdım. Kim olduğunu bildiğini biliyorum ve umarım bunu okumuyorsundur ama eğer okuyorsan da şunu bil ki eğer bir zamanlar beni gerçekten önemsediysen hayatımdan, kelimlerimden, her şeyimden uzak dur. Beni rahatsız edeceğini bildiğin mesajlar gönderme, yazdığım şeylere yorum yapma, okuma bile. Çünkü bu düpedüz tacize giriyor. İstenmediği yerde kör bir inatla durmak yalnızca onursuz kişilerin işidir. Evet öyle olduğunu biliyorum ve buna devam edersen yalnızca bu tanıma ne kadar uyduğunu kanıtlamakla kalacaksın. Senin hakkında hiçbir halt düşünmüyorum, biliyorum bunu yapmak senin için zor olacak çünkü öz saygı denilen şeyin zerresini bile taşımıyorsun ama biraz aklın varsa benden her şekilde uzak durursun. Ne sosyal medya hesaplarımdan ne de başka bir yerden beni takip etmezsin, neler yazmışım diye bakmazsın, stalklamazsın. Çünkü istenmiyorsun. Diyeceğim şey o ki bana ait olan her şeyden uzak dur ve yaklaşma cesaretini bile gösterme. Hayatımda herhangi bir yere sahip değilsin. Bana gerçekte olmayan gücünle anca sosyal medya aracılığıyla uzattığın o iğrenç parmaklarını kırarım.