JikookLostStars

Evsiz bir çocuğun canımı daha çok yanar yoksa evim dediği kişiler tarafından evsiz bırakılan çocuğun canı mı? 

JikookLostStars

Biliyor musun myosotis? Hiç bir şeyi beceremediğimiz gibi ölmeyi de beceremiyoruz. Demek ki bu kadar aciz insanlarız biz, gerçi bir güzel lafta kendi hayatını feda eden, ilk fırsatta kendini bu hayata kaptıran insanlardan ne beklersin ki? 

_Mimigie_

dedin ki. eğer alnımıza yazılmışsa, kader kavuşturur yine bizi. gerçekten o kadar saf mısın diye düşündüm bir an. inanıyor muydun sahiden kaderin cilvesine. sanki gökyüzünde oturup bize bakıyormuş, sanki beş parmağı varmış da piyon gibi sürüyormuş bizi. sanki bizim seçimlerimiz değilmiş gibi. kim öğretti sana bunu. söyle. kim kandırdı seni. sana bir kalp verilmiş, bir de akıl ama sen değilsin kullanacak olan. kendi eylemlerin değil başına gelecekleri belirleyen. avaz avaz haykırasım var: her şey bizim elimizde aptal! kavuşmak sadece bizim elimizde. oysa susmuş oturuyorum. titrek dudaklarımla gülümsüyorum, düşünceli. ne hazin değil mi? sen her şeyi böyle apaçık görürken karşındakinin görmemesi.

JikookLostStars

@_Mimigie_ ne kader'e inanırım ne de mutluluğa, ama bazen insanlar sevdikleri için inanmadıkları şeylere bile inanmaya çalışırlar belki o üzülmez diye düşünür belki az da olsa yüzü güler diye kendi duygularımızı değiştiririz, elimizden geleni yapsak da yetmediği için o kişiye daha fazlasını daha iyisini hissettirmek için çabalarız bunu bazen saf gibi görünerek bazen de aptal gibi görünerek yaparız ama yine de o kişi mutlu olduğunu söylediği zaman sana inandığı zaman ne saf olmak ne de aptal olmak insanın umrunda olmaz. 
Reply