Düşünsene
Yıl başında bir polisiye tarzında bir kitap yazıyorsun ve o kitap aklına şimdi geliyor.
İçini açıp okuyorsun ve ilk defa okumuş etkisi veriyor.
Devamını yazmak istiyorsun ama zamanında olayların devamını nasıl tasarladığını unutuyorsun.
Olayları hatırlasan bile kitaptaki karakterlerin kim olduğunu hatırlamıyorsun.
Evet, 18 dakikadır hikayemdeki ''mavi saçlı polis'' kişisini düşünüyorum.
Bu da böyle bir gün işte.
ǎ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǩ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǐ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ľ̵̵͓̫̲̭͔̄̄̈́͟͞ ̵̵͓̫̲̭͔̌̄̄̈́͟͞š̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǎ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǧ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ľ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǐ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǧ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǐ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ň̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǐ̵̵͓̫̲̭͔̄̄̈́͟͞ ̵̵͓̫̲̭͔̌̄̄̈́͟͞ǩ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ǎ̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞y̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̌̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞b̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̌̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ě̵̵̵̵͓̫̲̭͔͓̫̲̭͔̄̄̈́̌̄̄̈́͟͟͞͞ť̵̵͓̫̲̭͔̄̄̈́͟͞ ~
