Pisanie podobało mi się odkąd skończyłam trzynaście lat...i kiedy teraz wracam do dawnej pisaniny to sama się z siebie śmieje. Z czasem jednak moje pisanie bardziej się ukierunkowało i nabrało poważniejszego wymiaru. 
   Kocham to co robię i jest to dla mnie świetna odskocznia od codzienności, jeśli tylko to co robię podoba się komuś, to mnie to w zupełności wystarcza do szczęścia ;)

Przyjemnej lektury,
Joanna :)