cielo blu💙

Kafam, kalbim mezarlık ilişme canını acıtırım .
          Güldüğüme bakma,
          Ağlamakta çare bulamadım..

Herşey ne çabuk ne kolay dağıldı sonunda
          Neden olmuyor ne kaldı elimde avucumda
          Kimseye anlatamam
          Çıkmaz sokaklarda bitti sonunda
          Derdimi anlatamam
          Tutunmuşum paramparça hayata

İlk kez bu kadar boşlukta hissettim ..

Ümitsiz ve yorgun bir bedenin içinde hayla ayaktayim ve hayla gülümsüyorum ne saçma.

Yine yaz bitti
          Biz göremeden güneşi
          Bulutlara esir olduk
          Kararıp gitti, yıllarım bilemeden neşeyi
          Büyük sandıklara koyduk

Bazı insanlara merhamettim hiç yok ..
          Bu duygusuzluk nerden geliyor acaba diye düşünüyorum .

Bazen lanetliymişim gibi hissettiriyor her şey herkez ...

İlac deme bana iğreniyorum, uyu deme bana kafamdakiler susmuyor..

Bütün saçmalıklarimin katiliyim.
          En başta da kendimin katiliyim.
          Yaşarken öldürdüm kendimi fark etmeden.
          Nefes almayi yaşamak sandılar .
          Oysa yaşamak az acı çekmekti .
          Küçük yaşta ruhunu öldürmemek di...

“Yorgunluğun gölgesinde otururken bile, içimdeki küçücük umut kıvılcımı karanlığa karışıp buhar olup yok oluyor.”