A leaf

          စိတ်ဓာတ်ကျတဲ့အခါ လူတွေ ဘာလုပ်ကြသလဲ..
          သူတို့ပြောတာကတော့
          ကိုယ့်ကိုအချစ်ဆုံးသူကို တမ်းတကြပါတယ် တဲ့။
          မဟုတ်ပါဘူး...
          မင်းကိုသာ ကိုယ်တမ်းတပါတယ်။
          
          မျက်ရည်ကျတဲ့အခါရော..
          ဘယ်သူ့ကိုတမ်းတရမလဲ
          မင်းမျက်နှာလေးကိုပဲ ပြေးမြင်ရပြန်တယ်
          
          ဒီနှစ်ရဲ့မိုး ကုန်ပြီးတဲ့နောက်
          ခေါင်းအုံးပေါ်က မျက်ရည်စက်တွေဟာ
          အောက်တိုဘာအတွက် နောက်ဆုံးသောရွာသွန်းခြင်း ပေးလား....ပေးရဲ့
          
          ကိုယ့်အတွက်မဟုတ်ဘဲ ယူခဲ့မိတဲ့
          မင်းနှုတ်ဖျားက အချစ်သီချင်း တစ်ပုဒ်စီအတွက်တော့ 
          ဘယ်လို အလျော်အစားများ ကိုယ်ပြန်ပေးရမလဲ..
          
          မတတ်နိုင်ပါဘူးကွယ်။
          
          မင်းငုံ့မကြည့်ခဲ့တဲ့ သစ်ရွက်ကလေးမို့
          ဒီအဖိုးအခကို 
          နောင်ဘဝကျမှပဲ ကိုယ်ဆပ်ပါတော့မယ်။
          
          
          
          
          

          ကိုယ့်နှလုံးခုန်သံက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ 
          ပိုပိုကျယ်လာတယ် 
          ဂရုမစိုက်တတ်ဆုံး အပြုံးများက ပိုမိုယဥ်ကျေးကြသတဲ့
          ဒါကိုသိသိရက်နဲ့ ဦးနှောက်ပျက်သလို ချစ်မိခဲ့...
          
          ကိုယ့်အဖို့ စကြဝဠာရဲ့ စွမ်းအားဆိုတာ မင်းနဲ့ချိတ်ဆက် ငြိတွယ်နေတဲ့အရာ..
          အလွန်ကျယ်ပြောပြီး အတိုင်းအဆ အကန့်အသတ်မဲ့တယ်
          အဲဒီလို ဂုဏ်ပုဒ်တွေနဲ့မင်းကို
          နတ်ဘုရားက အပြည့်စုံဆုံးဖန်တီးခဲ့တယ်ဆိုရင် 
          ကိုယ်က 
          အဲဒီရုပ်ထုကပဲ့ကျလာတဲ့ ကျောက်တုံးကလေးပဲ ဟန်နီ...
          
          သေးကွေးတယ်
          အားနည်းတယ်...
          မင်းဘေးက ပန်းပွင့်ပေါင်းများစွာနဲ့ယှဥ်ရင်
          ဖုံးကွယ် ပစ်ထုတ်လိုက်ဖို့ ဝန်မလေးစေတဲ့ ကျောက်တုံးကလေး...
          မင်းရဲ့ ခြေရင်းမှာ ကောက်ယူ အကြည့်ခံရဖို့ကို တိတ်ကလေး ငေးမောနေတဲ့ 
          ကျောက် တုံး က လေး။
           #leafclimbingwall 
          
          
          
          

သူများတွေကို စိတ်ရင်းနဲ့ healing advice လုပ်ပေးနေလည်း ကိုယ့်ရဲ့နာကျင်ကြေကွဲရမှုကိုတော့ ဖွင့်ချစရာ မရှိဘူး။
          
          မျက်ရည်တိတ်တိတ်လေးသုတ်ရင်း အံကြိတ်ပြေးနေလိုက်တယ်။
          တစ်နေ့နေ့တော့ ပြည့်စုံလာမှာပါ လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အားပေးခဲ့တယ်။
          အရူးလို ကြိုးစားတယ်။ မင်းနဲ့ လိုက်ဖက်ညီအောင် ဖြည့်စွက်တယ်။
          
          စ ချစ်ကတည်းက ရှုံးပြီးသား ဆိုတာကိုလည်း သဘောပေါက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်...
          မဖြစ်နိုင်တာ ဘာမှ မရှိဘူး၊ ကြိုးစားနေသရွေ့ ငါပိုင်မှာ ဆိုတဲ့ ခံယူချက်က အချစ်မှာ အလုပ်မဖြစ်ဘူး အချစ်ရဲ့။
          
          ကိုယ်ရှုံးပါတယ်။
          
          မင်းက ကိုယ့်အတွက် မဟုတ်ဘူးလားဟင်........ပြောပါဦး အချစ်ရယ်။
          
          
          

ကိုယ့်မှာတော့ နာမည်လေးခေါ်ရုံနဲ့ 
          သိပ်..ကြင်နာခံရပြီလို့ ထင်တာမျိုး..
          တကယ်တော့ မင်းရဲ့နှုတ်က ကလေးလေး ဆိုတဲ့နာမ်စားကို တခြားသူအတွက် ကြားလိုက်ရတော့မှ 
          လောကတစ်ခုလုံး မည်းမှောင်သွားရတာမျိုးဖြစ်နေလေရဲ့။

မင်းဘာသာ ဘယ်လောက်ပဲတော်တော်...
          သူ့ရဲ့ ကမ္ဘာမှာတော့ သူစိမ်းသာသာပါပဲ 
          
          သိပ်ကို နာကျင်စရာကောင်းလိုက်တဲ့အချက်ပေါ့..

စိတ်ထဲမှာ ဗလာ ဖြစ်လာတဲ့အခါ လူတွေဘာလုပ်ကြသလဲ။
          တရားထိုင်ခြင်းနဲ့ တခြားသော ငြိမ်းအေးရာ healing method တွေကလည်း ကိုယ့်ကို မဆွဲခေါ်နိုင်တဲ့အခါ လူတွေဘာလုပ်ကြသလဲ။
          ငိုစရာနေရာတစ်ခု၊ ကိုယ်ငိုနေတုန်းမှာ ဘာဖြစ်တာလဲလို့ လာမေးပြီး အူကြောင်ကြောင်စကားလုံးတွေ လာမပြောပေးမယ့်နေရာမျိုး၊ ငိုနေတုန်းကို သူများကိစ္စတွေ ထ ထ လုပ်ပေးစရာမလိုတဲ့ နေရာမျိုး၊ 
          ရင်ထဲက တစ်ဆို့နေတဲ့ ခံစားချက်ကြီးကို ရှင်းလင်းထုတ်လို့ရမယ့်နေရာမျိုး ..တစ်ခုလောက်တော့ တွေ့ချင်တယ်။
          ဘယ်သူ့ကိုမှ ကိုယ်ခံစားရသမျှကိုပြန်ပြောလို့မရတဲ့အခါ လူတွေက ပိုပို အထီးကျန်လာကြတာပဲလေ။
          အဲဒါထက်ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းတာက အဲဒီအထီးကျန်မှုကြီးထဲမှာ နေတတ်အောင် ဇွတ်ကြိုးစားနေမိတဲ့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ။
          
          
          

အချစ်ရေးအဆင်မပြေမှ အသည်းကွဲတာမဟုတ်ဘူး၊ ကံတရားအဆင်မပြေရင်လည်း အသည်းကွဲရပါသေးတယ်။ ကြိုးကြိုးစားစား လှမ်းလာခဲ့သမျှ ဘယ်သူကမှန်းမသိ ကြားဖြတ်ယူသွားတာ ခံရတာတွေ ၊ ကိုယ်မသိဘဲ ကိုယ့်ဖန်တီးမှုတွေ ပျောက်ဆုံးသွားတာတွေ၊ နောက်ပြီး.... တွယ်တာစရာ လူရယ်လို့ မရှိတော့တဲ့ ကမ္ဘာမှာ ဘာအတွက်မှန်းမသိ ရုန်းကန်နေရတာတွေပေါ့။
          
          Feb14,2025

ကိုင်တာနှစ်ချို့နေပြီဖြစ်တဲ့ဖုန်းလေးကို သူများတွေက သုံးဖို့တောင်းတယ်
          ဒါက ..ဖုန်းအဟောင်းလေးတစ်ခုပဲမဟုတ်ဘူး
          မင်းဆီက အဆက်အသွယ်ရနိုင်မယ့် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းလည်းဖြစ်တယ်
          ကဒ်ကို အသစ်ထဲထည့်လိုက်ရင် မင်းနဲ့ပြောထားသမျှ အမှတ်တရတွေပျက်သွားမှာစိုးလို့ရယ် 
          တခြားနံပတ်ပြောင်းလိုက်ရင် မင်းဆက်သွယ်လို့မရမှာစိုးလို့ရယ်...
          နောက်ပြီး....
          ဇန်နဝါရီ ၁၈ ရက်နေ့ရောက်တိုင်း တက်လာမယ့် anniversary alarm ကို မျှော်နေမိလို့ရယ်...
          ဒါကြောင့်ပါပဲ။
          အဲဒီလိုပဲ...မင်းလာတဲ့နေ့မှာ နှင်းများကျနေမလား၊ တအားအေးလို့ ကားထဲကထွက်ထွက်ချင်း အခန်းထဲပြေးဝင်လေမလား၊ ဒါမှမဟုတ် မိုးတွေသည်းလို့ အဝတ်လဲစရာများတောင်းလေမလား ဆိုပြီး တကူးတကဝယ်ထည့်ထားတဲ့ ကိုယ့်ဗီရို အံဝှက်ထဲက 
          အမျိုးသားဝတ် casual wears တွေကလည်း ဝတ်သူမဲ့နေဆဲပဲ။ လူတစ်ယောက်ကို တကယ်တောင့်တလိုချင်နေတဲ့အခါ လိင်မှုကိစ္စထက် အိမ်တစ်လုံးဖြစ်ပေးချင်စိတ်ကသာ ကြီးစိုးသွားတာပဲလေ။ 
          မင်းလည်းတစ်နေရာရာမှာ အိမ်တစ်လုံးဖန်တီးနေလေမလား.. ဒါမှမဟုတ်....မင်းက ကိုယ့်စိတ်ထဲက ဖန်တီးထားတဲ့ အိပ်မက်များလား။
          နှင်းတွေကိုကြည့်ရင်း ရူးကြောင်ကြောင်သာရယ်နေမိတော့တယ်။
          
          2025Jan22 00:22

အဲဒီနေ့က လိုင်းလတ် ပန်း ခရမ်းနုလေးတွေကို အိပ်မက်မက်တယ်၊ စွန့်ပစ်စက်ရုံ လို အလုပ်ရုံ လို နောက်ကျောမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ပွင့်နေတဲ့ လိုင်းလတ် ပန်းပင်ကလေး၊ မှောင်မိုက်နေတဲ့ အဆောက်အဦဟောင်းခေါင်မိုးရဲ့ အပေါက်အပြဲကနေ တဆင့်ဝင်လာတဲ့ နေရောင်ခြည် ကွက်ကျား ကျနေတဲ့ လိုင်းလတ်ပန်းခိုင် အဆုပ်လိုက် ဟာ တောက်ပနေလိုက်တာ ရတနာတစ်ပါးအလား၊ မှတ်မှတ်ရရ ဒီဇင်ဘာ ၄ ရက်နေ့လေ၊ နောက်နေ့ကျ နှင်းတွေကြားမှာ orchestra ကြည့်ခဲ့ရတာကိုး။ တကယ်က အိပ်မက်ထဲမှာ  ဂိမ်းတစ်ခုလုပ်နေရသလို လျှောက်ပြေးနေတာ၊ ဘာကြီးကနေ ပြေးနေမှန်းလဲမသိဘူး၊အဖွဲ့လိုက် စက်ရုံဟောင်း/နယ်မြေဟောင်းကနေ ထွက်ဖို့လုပ်နေကြတာ။  အဲဒီမှာတင် ဘယ်လိုက ဘယ်လို စက်ရုံအနောက်ကို ရောက်သွားတာလဲမသိ၊ တစ်သက်လုံး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ ပန်းတွေကိုတွေ့လိုက်ရတာ လှလိုက်တာဆိုတာ၊ မသိစိတ်က ပြောနေတာက အဲဒါ လိုင်းလတ် ပန်းတွေပဲ တဲ့။  ပန်းကို အပင်မှာပဲ ထားတာက အကောင်းဆုံး အလှကြည့်နည်း ဆိုတဲ့ ဝါဒကို လက်ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်တုန်းကမှ ခူးလိုက်ဖို့ မတွေးခဲ့ဘူး။  အနားကပ်ပြီး ထိကြည့် လိုက်သေးတယ်။ မသိရင် ကောင်းကင်က ရွှေရောင်ရောင်ခြည်တန်းလေးက နုနရွရွ ပန်းကလေးတွေပေါ်ကို ‌ရွှေမှုန်ကြဲ ထားသလို နတ်သမီးပုံပြင် အတိုင်းပဲ။ နိုးလာတော့  ဘာသိဘာသာပဲပေါ့။  နောက်မှ လိုင်းလတ်ပန်းကို မမြင်ဖူးမှန်း သတိရလို့ ရှာကြည့်မိတာ၊ အယ်..လိုင်းလတ် ပန်းဆိုတာ ငါအိပ်မက်ထဲက ပန်းနဲ့ ကွက်တိပဲလို့။ အင်မတန်လှပတဲ့ အိပ်မက်လေးမို့ မျက်စိထဲကမထွက်ဘူး။ ၃၀ဒီဇင်ဘာ၂၀၂၃

Today, someone told me "you are beautiful"
          How long didnt I hear it
          That boy is pretty good and makes me feel safe in other's point of view
          But there is an inner voice which is telling me, "you dont deserve it. go and stay alone"
          I feel afraid and cry at once sadly
          Honey, how did you throw me into the deep sea of sorrow 
          I cannot climb up until today
          I hate you. I hate you. I hate you......
          by mumbling myself, then, seriously yearning for you from the bottom of heart
           #2023Dec11