Jurasae
အဲဒီနေ့က လိုင်းလတ် ပန်း ခရမ်းနုလေးတွေကို အိပ်မက်မက်တယ်၊ စွန့်ပစ်စက်ရုံ လို အလုပ်ရုံ လို နောက်ကျောမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ပွင့်နေတဲ့ လိုင်းလတ် ပန်းပင်ကလေး၊ မှောင်မိုက်နေတဲ့ အဆောက်အဦဟောင်းခေါင်မိုးရဲ့ အပေါက်အပြဲကနေ တဆင့်ဝင်လာတဲ့ နေရောင်ခြည် ကွက်ကျား ကျနေတဲ့ လိုင်းလတ်ပန်းခိုင် အဆုပ်လိုက် ဟာ တောက်ပနေလိုက်တာ ရတနာတစ်ပါးအလား၊ မှတ်မှတ်ရရ ဒီဇင်ဘာ ၄ ရက်နေ့လေ၊ နောက်နေ့ကျ နှင်းတွေကြားမှာ orchestra ကြည့်ခဲ့ရတာကိုး။ တကယ်က အိပ်မက်ထဲမှာ ဂိမ်းတစ်ခုလုပ်နေရသလို လျှောက်ပြေးနေတာ၊ ဘာကြီးကနေ ပြေးနေမှန်းလဲမသိဘူး၊အဖွဲ့လိုက် စက်ရုံဟောင်း/နယ်မြေဟောင်းကနေ ထွက်ဖို့လုပ်နေကြတာ။ အဲဒီမှာတင် ဘယ်လိုက ဘယ်လို စက်ရုံအနောက်ကို ရောက်သွားတာလဲမသိ၊ တစ်သက်လုံး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ ပန်းတွေကိုတွေ့လိုက်ရတာ လှလိုက်တာဆိုတာ၊ မသိစိတ်က ပြောနေတာက အဲဒါ လိုင်းလတ် ပန်းတွေပဲ တဲ့။ ပန်းကို အပင်မှာပဲ ထားတာက အကောင်းဆုံး အလှကြည့်နည်း ဆိုတဲ့ ဝါဒကို လက်ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်တုန်းကမှ ခူးလိုက်ဖို့ မတွေးခဲ့ဘူး။ အနားကပ်ပြီး ထိကြည့် လိုက်သေးတယ်။ မသိရင် ကောင်းကင်က ရွှေရောင်ရောင်ခြည်တန်းလေးက နုနရွရွ ပန်းကလေးတွေပေါ်ကို ရွှေမှုန်ကြဲ ထားသလို နတ်သမီးပုံပြင် အတိုင်းပဲ။ နိုးလာတော့ ဘာသိဘာသာပဲပေါ့။ နောက်မှ လိုင်းလတ်ပန်းကို မမြင်ဖူးမှန်း သတိရလို့ ရှာကြည့်မိတာ၊ အယ်..လိုင်းလတ် ပန်းဆိုတာ ငါအိပ်မက်ထဲက ပန်းနဲ့ ကွက်တိပဲလို့။ အင်မတန်လှပတဲ့ အိပ်မက်လေးမို့ မျက်စိထဲကမထွက်ဘူး။ ၃၀ဒီဇင်ဘာ၂၀၂၃