Tęskni za życiem,
które minął przeskokiem.
Dziś do nieba złotych bram
podąża lekkim krokiem.
Tam go czeka odpoczynek;
ostoja dla samotnych;
chustki haftowane
dla powiek wilgotnych.
Tam nie zazna goryczy
ani wielkich oparzeń
od braku spełnienia
jego małych marzeń.
- website: youtu.be/9Fle2CP8gR0
Siguiendo
Regístrate para unirte a la comunidad de narradores más grande
o
JustGiveUpBae
Jul 13, 2021 10:38PM
łapię płytki oddech, wbijam szpony w spód dłoni.ze smutkiem i wstydem spoglądam na twarz moją.tracę równowagę, czuję ból na wskroś skroni.wszystkie gwiazdy nade mną się dwoją i troją,a ja jeden z...Ver todas las conversaciones
Historias de Antropofobia
Mój mały zbiór
To, co oczy usłyszały, a ręce postanowiły spisać.
Moje drzewko owocowe
nieznane, poznane, pokochane, wyrzucone, wspominane, (nie)zapomniane
nocny miraż
zastanawiam się czasem, dlaczego tak często pragnę umrzeć