SVS HAYALİ SAHNE!!!
Düğün için son hazırlıklarımızı yapıyorduk. Etrafta koşturup duran çalışanlar bana hiç yardımcı olmuyordu. Odamdan çıktığımda Kadem ve Kenan'ı gördüm. Birbirlerinin kravatlarını düzeltiyorlardı. Duha ise Karun'un kravatını.
"Ellerini sikeyim Tunus. Boğdun lan beni!"
"Evleniyorsun diye sana bi haller oldu Kalender. Rahatla biraz."
"Karım nerede?"
"Lan oğlum daha evlenmediniz!"
"Kapat çeneni Tunus." Duha'nın boynundaki ellerini itti. Aynada son kez kendisine baktı ve arkasına döndü. Beni görünce bi an donup kaldı. Büyülenmiş gözlerle beni izliyordu. Hadi ama ben hep güzeldim, sadece bugün biraz daha süslendim. Tamam makyajımı biraz abartmış olabilirdim. Ama Karun'la bu gün gerçek anlamda evleniyorduk. Diğer sahte evliliği saymazsak.
"Saka?"
"Sanrı?"
"Kenan çek elini üzerimden." Kadem hayvanı romantik havanın içine etmişti.
"Çok güzel olmuşsun Saka, diyeceğim ama güzel kelimesi az kalır." diyince kıkırdadım.
"Asıl sen elini üzerimden çek piç herif!" 2 dakika susun be.
"Çok yakışıklı olmuşsun Sanrı, diyeceğim ama yakışıklı kelimesi az kalır." dedim sözlerini taklit ederek.
Gözümün önünde bir el sallanınca, elin sahibine baktım. Gurur gelmişti.
"Romantik dakikalarunuz bittiyse artuk gidelum gelin hanım."
"Farah yokmu?"
"Gelur birazdan."
Karun bana elini uzatınca elini tuttum. Eli artık eskisi gibi soğuk değildi. Biz ikimiz önde, diğerleri arkamızdan geliyordu.
Bizim için hazırlanan kırmızı halıdan yürüdük el ele. Flaşlar yüzümüze patlıyordu. Herkes buradaydı şuana kadar tanıdığım herkes. Bahçe çok güzel süslenmişti. Havada kocaman bir pankart asılıydı ve üzerinde "Saka ve Sanrı'nın Düğününe Hoşgeldiniz" yazıyordu.
Bugün unutamayacağım bir güzellikteydi...
