Kadir Can bey diyeceksiniz          




     
        
            Zaman sogutur yegen çayı bardakta insanı yürekte sogutur..

Belki unuturum tarihi geçmiş bir kutu hapla 

En büyük düsmanım sonbahar Aylardan kasımdır...

İçimden şehirler geçiyor sen her durakta duruyor inmiyorsun

Ben hayatın bana ogretiklerini uygularımmm

Ben akılanmam! Istiyen delirip yanıma gelebilir. 

Bu böyledir gündüzleri biriktirir gecelere patlariz. . .

Seni sevince insan is guc sahibi oluyor ya şair oluyor mesela

Öyle içten ki Yüreğimin en derindeki yerin ;
Çıkarı yok 
Çıkası yok
Çıkarasım yok

Bir zam da şu insanlara gelse kendilerini bu kadar ucuza satmasalar

Bize yeni düşmanlar lazım eskileri hayranımız oldu.

Hani ben kötüyüm ya senin gözünde! Hiç düşünüyor musun acaba; sen kaç kuruşluk adamsın benim gözümde..

Ben en azından katilimi tanıyorum. Fakat sen bir gün sevilmediğin bir yürekte, kim vurduya gideceksin...

Şu saatten sonra sende Fırtına kopsa; bende yaprak oynamaz ...

Taşa anlatsam taş dile gelir anlardı benim sana yıllardır anlatmaya çalıştığım bu düzeni...

Senin zirven benim zeminim!

Künefeye benziyorsun dışın tatlı fakat için kaşar.

Adamlığını mikroskop ile dahi göremeyeceğimiz kişiler gelip burada ahkam kesmesin.

Keşke kaptan olsaydın bu dümen çevirme kabiliyetinle harcaniyorsun

İsyan etme gökyüzü, benim kadar ağlayamazsın!

Çok konuşmaya gerek yok. Herkes kimliğini cebinde, kişiliğini benliğinde taşır.

Yollar kadar uzundur sabrım fazla zorlama asfalt olursun yolumda.

Aklınızın almadığı hayalleri değil, götünüzün yemediği gerçekleri yaşıyorum!

Her zaman hiç olmaktansa 1 kere insan olmayı dene!

Ben senin yattığın yerlerde köpeğimi gezdiririm aslanım.

Duanla yaşamadım ki bedduanla öleyim