Aslında seni kimse tanısın istemiyorum, 
yalnızca bana bak, 
yalnızca benim kulaklarımdan geçsin sesin
ve yalnızca bana gülümse,
gözlerinle beraber..

Aslında kimse sevsin istemiyorum seni,
yalnızca benim cüzdanımda fotoğrafın olsun,
yalnızca ben göreyim seni uyurken,
üzerin açıldı mı diye uykusundan uyanacak biri varsa
o ben olayım..

Aslında kimse duymasın istiyorum beni,
adın yalnızca benim ağzımdan çıksın,
adım yalnızca senin dudaklarında sabahlasın,
ellerim yalnızca senin ellerini tutsun,
gözlerim uykuya senin gözlerinle dalsın..

Aslında kimse anlamasın istiyorum bizi, 
ben anlamımı yitireyim,
sen ana fikrini yitir 
ve
tam o anda gel bana
sonra ikimiz yepyeni bir cümleye bambaşka bir anlam verelim..


					         Kadir EVİRGEN