Yine bürünmüş gökyüzü karanlıklar ülkesine, eşsiz bir sedayla gezindim sensizliğin gölgesinde..yaşamaktan korkuyorum senin için yaşadığım için..içimdeki ahengin serzenişini döküyorum kaleme,kuru bir yaprağın dalından kopup düşmesi gibi düşüyorum ateşe..Mavi gecelerin altında yatan sıcak bir gölgeydin üstüme sinen,soğuk gecelerin sendin sıcağı içime sindiren..her seni unutmaya çalıştığımda yenik düştüm, her seni anlatmaya çalıştığımda da yenik düştüm hayata..aklımda sen fikrimde sen. yine bir sonbahar akşamı elimde bir önümde bir kağıt ve yine o kalem anlatıyor seni kağıda, kazıyor resmini kalbimin en ücra köşelerine..Anahtarı sende olan kalbinde esir kalmış bu bedenim...Sükunetim yorgun suretim yakın...sarılma özlemiyle