20.12.15 

İnsanlar kötüdür ve güvenilmezdir . Çünkü kendilerini düşünürler. Çünkü egoları var. Çünkü benciller. Ve yaratılış itibariyle nefisleri var. Bu dünyada iyi insan yoktur. Kendini kötülükten uzak tutmaya çalışan insan vardır. Hayır bunları test edecek kadar çok  insan tanımaya gerek yok.  Bunlar sadece küçük gözlemler... 

Ve ben kim miyim?  Sıradan hatta fazla monoton bir insanım. Hayatımda kötü çocuklar vefasız dostlar ve benden nefret eden bir ailem yok. Bir Ankara Aşığıyım. Bir mavi delisi. Mavinin penceresine sığdırdığı tonuna aşık bir kız. Olabilecek en ortalama insan. Peki neden mi burdayım?

 Çünkü ben aslında birkaç yıl önce  kaybettiğim umudumu yazıyorum. Ben tüm güzelliklerin içinde mutsuzluğu karşılıksız aşkı beklenen sevgiliyi ve ölümü yazıyorum.Ben çaresizliği belki tatlı bir tebessümü yazıyorum. Dökülen gözyaşlarını yazıyorum. Karanlıkta belki en dipte  ışığı fark ediyorum. Sonra bir son bir şans diyip soruyorum. ''Umudum olur musun?''.


••••••

Ben her gece bu son uykum diyerek sensizliğe kapattığım gözlerimi, gündüzlere lanetler savurarak yalnızlığa açtım. Ölmedim gene bugün de alıyorum nefeslerimi. Sen yoksun yine  içime çektiğim oksijen zehirliyor tüketiyor bak bedenimi. Git demiştin o gün bana. Sevmeyeceğim seni demiştin. Giden bendim sevilmeyecek bendim. Kötü hatırlanacak bir aşk hikayesiydim.Aklıma gelen her veda aşkımıza ya eksikti ya da fazla. Hadi yine nefret et benden. Zaten akıl gitmiş, kalp gitmiş can gitmiş, sen bitmiş  bu bedenden .

 BAZI AYRILIKLAR SEBEPSİZDİR...
BİR ÖYKÜ 

••••••••

UMUDUMU YAZAN UMUTSUZ YAZAR...

~~~~

•Çünkü ben aşka senin gözlerinden başlamıştım•
•Yalnızlık  seninle paylaşılabileceğim bir şey değil sana kıyamam•
•Ne hissettiğimi anlaman için yerimde değil yanımda olman gerekirdi.•

Ankara/17