2025e vardım, yaşıyorun ve mutluyum. Beni seven insanları bıkmamayı öğreniyorum, salaklıklarımdan ders çıkararak diğerlerinin de ne kadar iğrenç olduklarını anlıyorum.
Son günlerde hayatımın çalkantıları geçen aylara göre azalışta. Ölme veya yok olma istemleri yaklaşamıyor yanıma, Yaratana boyun eğdim ve beni karşılaştıracağı süprizlerle hayata bağlamasını izliyorum. Pişmanlıklarım varsa bile onları hissedemiyorum, vicdanımın ve aklımın yargısına göre duygularımı hissetmeye çalışıyorum. Yine de memnunum, işler böyle ilerlerse yaşama biraz daha bağlanabilirim sanırım.
Ailemin kalan kısıtlı ömürlerinde onları rahatlatacak bir köprü olmaya devam etmek istiyorun.
Arkadaşlarıma güzel anılar bırakabilecek kadar değerli biri olmak, yardım eden biri olabilmek de bir dileğim.
Şuan bu sözlerim onlara ulaşmayacak olsa bile beni bu garip ortama atan sizlere teşekkür ediyorum online dostlarım. Güzel bir anı kalın diye acele ettim ve elvedamı siktim, yine de bu beni özlememenizi sağlar belki ilk başta inandığım gibi. Eğlendiğimiz günler gerçekten de benim hasretini duyduğum şeylerdi, benimle eğlendiğiniz için ve beni büyüttüğünüz içim teşekkür ederim sizlere. Size karşı dürüst olamadım, olsam bile içimdeki bir his daha fazlasını istedi. İlgi orospuluğu muydu, dinlenme ihtiyacı mıydı ben bile bilmiyorum. Tek bildiğim ben istedikçe yaşamın kararması, sizlere sıkı sıkıya tutunmama sebep oldu, haddimden bile fazlaydı. O kadar sıkıydı ki ellerim, sizleri yaraladım sizlerden ayrılırken. Benden sonra aradığım ortam da bozuldu, sihirli mührünüz bozuldu. Yaşamınız değişti, farklı insanlarla tanıştınız , aşklar yaşadınız yer yer. Sizlerle gurur duyuyorum istemeseniz bile. Güçlü insanlarsınız hepiniz, yaşadığınız için minnettarım. Şuan aptal bir gülümseme ile mutlu olmanızı diliyorum en içtenliğimle. Hayat ne kadar sikik olursa olsun yaşamanızı diliyorum, bu sefer bel altı bir mizahla her şeyi uçuruma sürüklemeden hem de. Artık bel altı mizahı azalttım biliyor musunuz? :")