KattnissBROWN

yayımlamazsan ölürüm

What the hell this story!

KAN KARDEŞİM
          soğuk bi kış günüydü küçük ve renkli kasabamız bembeyaz bir örtüyle kaplanmıştı ayağımdaki lastikten ayakkabım parmaklarımı üşütüyordu ve bir yandan küçük bedenimi saran o korku yürümeme engeldi  tabi yürümeme engel olan sadece korkum değildi ayakkabım kayıyordu korkumda bundan olsa gerek düşebilirdim  karşımdan gelen o çocuk zengindi bu anlaşılmıyacak gibi değildi sıkı sıkı giyinmiş ayakkabıklarıda sağlamdı üstelik bi an yanımda durdu ve yürüyemediğimi farkedince sordu ne oldu sana neden yürüyemiyosun dedi ben hiç ses çıkarmadan ayaklarımı gösterdim ayakkabılarını çıkarıp bana verdi ve ;
          -al bunları giy sende bana ayakkabılarını ver benim ayağımda çorap var üşümez dedi.