Katusumi

zamanın boydan boya bütün səssizliyini sığdırdığı o boşluğu izləyirəm, hərşey birlik içərsində bizi susmaqdadır...

bir hikayemiz vardı, varla yok arasındaydı

Səni həqiqətən sevən insan, səni öncəliyi etmək üçün əlindən gələn hərşeyi edər, zamanını ayarlayar, məkanını ayarlayar, işini ayarlayar, ailəsini ayarlayar, hərşeyini səninlə biraz daha vaxt keçirə bilmək üçün ayarlayar.
          Könlü səndə olanın səndən uzaq durmaq üçün bəhanəsi olmaz, insan yalnız dəyər verdiyinə zaman yaradar; yaradar deyirəm çünki zaman ayrılmır, yaradılır, geri qalanına həmişə bir 'işi' var.

ölüm ne kadar ansızın, ne kadar beklenmedikmiş...

seni kötü bir cümlede kullanırsam, 
          şâyet böyle bir günah işlersem, 
          tânrı affeder diye korkuyorum...

daha onunla bir araya geldiğimiz ilk andan itibaren, onun olmadığı bir zamanın gelecek olması korkutmuştu beni

Uğruna canımdan bile geçeğim kişi, beni canımı almakla tehtid etmişti

her giden bir parçamızı götürdü

Ben yoruldum, çok yoruldum, mutlu olmaktan korkuyorum

Pınarlarıma kanı sızdıran, sükutun kanıma karıştığı, kurşun geçirmez gecenin ortasında, diz çöktüm Tânrıdan seni dileniyorum.
          Al işte bak, en biçimli dilencilikte sensin.