Kauntais

turşu salatası yapmayı özledim şaka mi

Kauntais

"Ayçiçeği ve güneşi bilir misiniz? Ayçiçeği güneşe çok sadıktır, başka ışık almaz, başka gezegenlere, insanlara veyahut çiçeklere asla bakmaz. Güneş ise çoğu insana yüz vermekle birlikte; çoğu çiçeği, insanı, gezegeni aydınlatır. Aydınlattığı çiçekler arasında ayçiçeği vardı, asıl görmesi gereken o idi lakin hiç görmedi.
          
          Günler geçtikçe ayçiçeği zamanın kısıtlı olduğunu anlamıştı, iyice olgunlaşmıştı. Yıpranmış şekilde günbegün kaçırmadan güneşe bakarmış. 
          
          Zamanı kısıtlı olsa bile onu izlediğini bilen Güneş, bundan vazgeçmesi için Ay ile anlaşıp buluşmaya karar vermişlerdir. Bu sırada tutulma olduğundan habersiz kalan ayçiçeği dakikalar içinde solmuş. Dalının kırıldığını anlayan ayçiçeği, son kez güneşi görmeyi dilemiş fakat bunu bilmeyen güneşse, ay ile ayrıldıktan sonra ay çiçeğini o halde görmeye dayanamamış ve bütün suçu kendi üstüne atmış. Öyle bir pişmanlıkmış ki, güneşe yaklaşmaya çalışan ne kadar canlı olursa kendi ateşiyle yakmaya başlamış.
          
           Hikayenin sonunda Güneş, kendisini ilk defa bu kadar sevdiğini bildiği halde ayçiçeğini uzaklaştırmaya çalışırken olanlarla birlikte pişmanlığı ile yaşamış..."
          
          
          Written by
          Kuzey & Leo

Kauntais

Benim mezarlarımda ölü yok;
          Hep yaşamış olanlar var..
          Anılarımda bir yer
          Dinmeksizin acıyor,
          Günbegün,
          Bundan.
          
          Güldüğümü görenler
          Bana bakıyor,
          Görüyorum..
          Ağlasam geçer,
          Biliyorum..
          Ağlanmıyor
          
          
          Özdemir Asaf - Yalnızlık Paylaşılmaz kitabı -Günbegün şiiri-

Kauntais

Necip Fazıl Kısakürek henüz genç bir delikanlı iken voleybol oynayan genç bir kıza aşık olur. Kızın maçlarını hiç kaçırmaz ve bir süre sonra kıza açılmaya karar verir. Bunu da bir şiirle yapmak ister ve sonra o meşhur şiirin ilk dört mısrasını bir kâğıda yazarak kızın eline tutuşturur;
          
          Ne hasta bekler sabahı,
          Ne taze ölüyü mezar.
          Ne de şeytan, bir günahı,
          Seni beklediğim kadar.
          
          
          Voleybolcu kız diğer gün öğleden sonra Üstad’ın yanına gelir ve O’ndan hoşlandığını ancak bir kişinin daha olduğunu söyler. Üstad hayatında sevdiği kimse kalmayınca kendisini arayıp bulmasını söyler. Aradan aylar yıllar geçer ve kız Üstad’ı bulur. Artık sadece sevdiği kişinin O olduğunu söyler. Bunun üzerine Üstad cebinden iyice eskimiş olan bir kağıdı çıkarır ve şiirin son dört mısrasını okuyup uzaklaşır oradan;
          
          
          Geçti istemem gelmeni,
          Yokluğunda buldum seni;
          Bırak vehmimde gölgeni
          Gelme, artık neye yarar?
          
          
          

Kauntais

Rpden kaçayım dedim buraya sığındım bu sefer rpdekiler rd hesabıma yazmış dertlerini anlatmak jcin hani anlarım kendi derdi olsa neyse gelip eximin yaptığı şeyleri bana söylüyor benim onunla alakam olmamasına rağmen midem bulanıyor artık elim titriyor sus diyorum devam ediyor sağolsun yediklerimi çıkardım midem bile kaldırmıyor artık bu meseleleri 

ellfyn

@ iblisminho bir daha olursa engelle geç lütfen zorlama kendini dinlemek zorunda değilsin kendine dikkat et lütfen
Reply