Κάποιες φορές τα σχέδιά μας είναι τόσο μεγάλα και δύσκολα που όσο και αν προσπαθήσουμε να τα υλοποιήσουμε γρήγορα και ανώδυνα δεν θα τα καταφέρουμε, λοιπόν τι πειράζει αν πέσουμε, αν ματώσουμε για να τα καταφέρουμε; Αν κάτι αξίζει είναι το τέλος, χωρίς την διαδρομή όμως δεν υπάρχει! Στη δική μου διαδρομή έχουν έρθει αλλαγές που δεν μπόρεσα να ελέγξω, εύχομαι όμως να έχω πάρει τις σωστές αποφάσεις και να καταφέρω να φτάσω στο τέλος ή στην αρχή μιας υπέροχης διαδρομής. Το ''Μάρτυρας το Φεγγάρι'' κατέβηκε, ελπίζω να βρει τον δρόμο του και να έχω την χαρά να δω ανθρώπους κάποια στιγμή σε μια παραλία να το κρατούν στο χέρι, αυτό θα είναι το δικό μου εισιτήριο στην ευτυχία! Σας ευχαριστώ από καρδιάς!