ခေတ်မြူ

စာရေးဖို့အတွက် အခြေအနေမပေးနေလို့ပါ။
          	စစ်ပွဲတွေ တစ်ဖာလုံအနီးတဝိုက်မှာဆက်တိုက်ဖြစ်နေတယ် တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဖက်လက်နက်ကြီးနဲ့လှန်းပစ် လေယာဉ်နဲ့ပတ်ပြီးဗုံးချ ရပ်ကွက်တွေထဲဝင် စက်သေနတ်သံတွေဆက်တိုက် လူတွေကြောက်လန့်ပြီး တော်တော်ကျဉ်းကျပ်နေတဲ့အနေအထားမှာ ပတ်ဝန်းကျင်ကစစ်ရှောင်တွေ ကိုယ်တွေဆီရောက်လာပါပြီ ကိုယ်တွေလည်းဘယ်တော့ထပြေးရမလဲမသိလို့ ခေါင်းပေါ်လေယာဉ်ဝဲပြီး ဗုံးသံကျည်သံ မြေကြီးတုန်နေတဲ့အသံတွေကြားထဲ အသင့်ပြင်နားစွင့်နေရပါတယ်
          	
          	စာရေးဖို့ မြေပြင်အခြေအနေမပေးသလို စိတ်အခြေအနေလည်း‌တော်တော်လေးမပြေနေပါဘူး ။ စာ‌ရေးမယ်ထလုပ်တိုင်း အမြဲတစ်ခုပြီးတစ်ခုမို့ သိပ်အားနာတယ် ။ ကိုယ်ထိန်းချုပ်ပဲ့ကိုင်ပြီးအဆုံးသတ်ပေးလို့ရတဲ့အနေအထားဟုတ်မနေလို့ သူတို့မပြီးနိုင်ကြတာ‌တွေလည်းဘာမှမပြောလိုတော့။ ကိုယ်တွေကတော့ ကျရာဇာတ်ရုပ်မှာကြံ့ကြံ့ခံပြီးရပ်တည်‌နေရဦးမှာ‌ပဲပေါ့။
          	
          	
          	update ကို သည်းခံပေးပါဦး။