Vandaag met pijn in het hard afscheid moeten nemen van de allerliefste kat Aiky. Het klopt inderdaad dat pas beseft dat je iets graag ziet als het er niet meer is. Hij zal altijd een speciaal plekje hebben in mijn hart. De persoon die, in plaats van te stoppen, gewoon op volle snelheid is doorgereden en dus de moordenaar is van Aiky vergeef ik nooit. Hij heeft me iets afgenomen wat me veel te dierbaar is.
RIP Aiky, de allerliefste kat ooit. Met zijn dikke wollige vacht en zijn hazelnoot bruine ogen. ✝✝