𝓓𝓮𝓶𝓲𝓻𝓵𝓲

Altın gibi kalpler, hurdacı tezgahına düştü...

Aynı beni bıraktığı yerde bulamayacak...

herkes dagıldı gitti bi biz kaldık burda 

Hevesim kırıldı

Yapılan yanlışlar hiç kabul edilmez zaten 

Rüyalarda hep kaybolmaya meyilliyimdir ben, sende bilirsin gerçekler böler rüyaları... O rüyalarda hep güzel evinin önü bekler beni. Beyaza boyanmış, sadedir desenleri, bahçesinde bilirim ki çicekler (son bir senedir) dört mevsim açar. Ama ben merak ederim her şeyi, sen bunu da bilirsin. Yanlara dönerim, bir sağa gider-bir sola gelirim. Evinin önü güzeldirde ne yana dönsem bir siyahlık bir yangın izi beliri verir. Bir tarafın karadır, bir tarafın eziklerle dolu, bir tarafının tuğlaları yarımdır, bir tarafının sıvaları eksik... Herkes önünü görür ya senin,yanlara bakmazlar ya hani. Sen aldırma onlara çiceğim, evin yarım olsa da bahçendeki güller senin önüne bakar. 

Bir oda içinde binlerce kez can vermiş kız çocuğu... 

ah darling,

Balkonumada seninle karşılaşıyorum ben, bir selam, sonrasındak soluyor ömrüm. 

 İnsan zemine uzanırken de düşermiş aslında...