Bir kız varmış. Kısa ve dar kıyafetler giyiyormuş. Kendini erkeklere beğendirmeye çalışıyormuş.
Ama sonunda kendini beğendirmesi gerektiği kişinin,
Rızasını kazanması gerektiği kişinin,
Kendisine saymakla bitmeyecek nimetler veren,
Aldığı nefesini, gıdasını, anne babasını, sağlığını,
Her şeyini borçlu olduğu,
Allah olduğunu anlamış,
Ve tövbe etmiş.
Artık bedenini sergilemeyi bırakmış.
Çünkü bir erkek ona baktığında,
Erkeği bu göz zinasına sürükleyen kişi kendisi olduğu için günahın bir mislinin kendine de yazılacağını anlamış.
Ve aslında güzel görünmek için kendini bir ticari obje gibi sergilemesi gerekmediğini de anlamış.
Parfüm ve makyajla kendini ambalajlaması gerekmediğini de...
O zaten güzelmiş.
Allah'a yaklaştıkça nuru ve güzelliği de artmış zaten.
Orasını burasını açan diğer kızlar 15- 20 seneye yaşlanıp çirkinleşirken,
O gün geçtikçe takva elbisesi içinde çok daha güzelleşmiş.
Göz açıp kapayıncaya kadar geçen yalan dünya hayatı yerine, ahireti tercih etmiş.
Ödülü ebedi olmuş.