@Kiyoshiisweird
Şu gecenin karanlığında uyanık olan nadir kişilerdeniz; Yıldızlar ve ben...
Benim kafam karışık... Yıldızlara sordum "ne yapmalıyım?" Onlar coşkuyla cevap verirken bütün o sesler birbirine dolandı ve benim zaten karışık olan kafam daha da beter oldu
Şimdi düşünüyorum da... Yıldızlar gerçekten yardım mı etmek istediler yoksa bu bilerek yapılmış bir durum mu?
bütün umutlarım doğrultusunda yürüdüğüm yollar çıkmaz sokaklara açıldı ben pes etmeyeyim de kim pes etsin? Bütün çabalarım karşılıksız kaldı inanmadılar destek çıkmadılar bana benim hevesim kaçmasın da kimin hevesi kaçsın? Kim tekrar tekrar başarılı olmak adına çabalasın? Kim karşılık bulamayacağını bildiği yeteneği üzerine çalışma yapsın? Neden sadece bir köşede ölmeyi beklemesin bu ruhu çoktan ölmüş olan beden Artık duygular değil hissiz mimiksiz suratlar konuşuyor
Ölsem desene...
Uykusuzluğumun sürdüğü bu gece yarısında
Görürüm sokak lambasının altında seni
Gerçekliğini sorgularken büyüyen gözlerim
Özleminle yarışamayak kadar küçüktür belki
O her zaman içimi saran yok olma arzusu
Senin bir anda kaybolmanla körüklendi
Beynimin bana oynadığı bu oyun
Gözümün o keskin cisimle bakışmasına yetti
(Beni takmayın uyuyamadığım için kendi kendime düşünüyordum ve bi anda aklıma bunlar geldi kendimi anlatabildim mi veya anlaşılabilir dizeler mi emin değilim sadece doğaçlama işte...)