Koko

Pożegnanie
          
          Kończę pisanie. Moje opowiadania znikną z Wattpada. Najprawdopodobniej zostawię bloga (tam znajdziecie Tare i Powrót). Stare opowiadania są na starym blogu. 
          
          To był bardzo miły powrót do świata Naruto :) (choć powrót do anime Boruto był mniej przyjemny). Dziękuję przede wszystkim osobom, które treściwie i z zaangażowaniem komentowały moje teksty :) Bardzo fajnie było przeczytać Wasze przemyślenia o moich tekstach i troszkę sobie powspominać stare dzieje. 
          Muszę też przyznać, że Wattpad sporo mnie nauczył o dzisiejszym poziomie czytelnictwa ;) Cenna acz frustrująca lekcja. 
          
          Może za kilka lat znowu z sentymentem tutaj wrócę, kto wie :) 
          
          Pozdrawiam!

Koko, śledzę twoje opowiadania odkąd zaczęłaś udostępniać Refuge na blogu. To właśnie dzięki Tobie i twoim opowiadaniom przekonałam się, jak wiele emocji mogą dostarczać fanficki. Jesteś moim pionierem wśród opowiadań sasunaru, a opowiadanie Kwarantanna, które pojawiło się w momencie nadmiaru wolnego czasu (jakże tematycznie) sprawiło, że odświeżyłam sobie wszystkie twoje opowiadania. I wiesz co? Podoba mi się nowa wersja Bom, Bom. Widzę Twój rozwój, większe skupienie się na kreacji bohaterów. Przykładem jest chociażby wyżej wspomniana Kwarantanna, która dokładnie przedstawia i uzasadnia każdą decyzję bohaterów. Cieszę się, że na Ciebie trafiłam, a fakt że jesteśmy w tym samym wieku sprawia, że mogę się utożsamiać z twoim podejściem odnośnie nowej polityki prowadzenia bloga. Mogę domyślać się, jak wiele czasu musisz poświęcić, aby stworzyć opowiadania, notabene wyróżniające się wśród przeciętnych wattoadowskich tworów. 
          W tym momencie mogę tylko dodać, że Powrót jest moim numerem 1. Nie wiem ile razy już przeczytałam to opowiadanie, ale w ciągu tych przeszło 10 lat liczba ta, niebezpiecznie zbliża się przynajmniej do 50-siątki. Czekam na dostęp do prequela Tare, ponieważ wciąż nie oglądałam Boruto, a twoja wizja równoległych światów wydaje się niezmiernie intrygująca. Cieszę się, że wciąż tworzysz. Życzę mnóstwo weny i pozdrawiam 

Hej. Chce powiedzieć ze kocham twoje opowiadanie Tare.Masz śwuetną smykałke do pisania, i wszystkie twoje opowieści czytać sie bardzo przyjemnie i chce sie wracac po więcej.  Czytałem resztę tare  na blogu i była to naprawdę super historia. Chce sie zapytać czy jest jakaś kontynuacja bo chętnie sie dowiem co dalej się potoczy, zwłsza po ostatnich wydarzeniach . Jest 2 czesc? Jeśli  tak, gdzie mozna by było ją przeczytać ?? Bardzo chce sie dowiedzieć co dalej dzieje się i jak ostatecznie kończy się cala historia. ^^ 

hejka, czytam właśnie bom bom i zauważyłam ze brakuje rozdziałów 8-20 i zastanawiam się czy to jakiś błąd wattpada czy po prostu usunelas te rozdziały? jeśli tak to dodasz je z powrotem? chciałam przeczytać to opko a bez 13 rozdziałów w środku może być ciężko 

Zrobisz boom boom 2?

Kiedy next tatę i innych sasunaru? 

Hej, ciągle targają mną spore emocje i moja wypowiedź może być nieskładna ale muszę ci PODZIĘKOWAĆ za opowiadanie BOM BOM. Trafiłam na nie kiedyś  na innym blogu i niestety nie sprawdzając czy jest dokończone zaczęłam czytać rozdziały skończyły się na 42 rozdziale i w tym momencie moje życie zaczęło się kręcić wokół tego opowiadania przez kilka tygodni obsesyjnie myślałam na ich dalszymi losami i chociaż z biegiem czasu moja wyobraźni się uspokoiła a ja rzuciłam się w wir innych opowiadań i książek byle zapomnieć to jednak ciągle wracałam myślami do tego właśnie opowiadania. Gdy wczoraj przypadkiem na nie trafiłam tutaj to najzwyczajniej w świecie się popłakałam że dane mi będzie je dokończyć, a teraz gdy już je skończyłam płaczę znów bo dotrzymało kroku wyobrażeniom nastolatki, którą byłam gdy natknęłam się na nie pierwszy raz i wymaganiom kobiety, którą jestem teraz. Tak więc już na koniec jeszcze raz BARDZO DZIĘKUJĘ

Hej Verry umarlam czytajac twojego bloga... Praktycznie noce i dnie spedzilam na nim i mam cholerny niedosyt... Niedokonczonych opek... Kicz i Refuge no matko przeżyłam załamanie. Czy może gdzies ukrywasz ich dalszy ciąg...  Wiem ze minelo juz pare lat od ich publikacji ale... Moze... Daj znać proszę