"Sure" romanımın növbeti hissesinden kiçik bir parça;
-Mezelenirsen!?
-Mezelenmirem!
-İnanmıram!?
-İnandırmağa çalışmıram!
-Son defe soruşuram düz deyirsen?
-Son defe deyirem sene yalan borcum yoxdur!
-Vetenim qeder deyerlisen... Sen dedin, özün-öz dilinle dedin bu kelmeleri?
-Başqasının diline ehtiyyacım olmadığı üçün özüm-öz dilim-dilim olası dilimle dedim, amma, sen dediyime artıqlaması ile peşman eledin!!!
-Heç inanmağım gelmir...
-Menim de heç inandırmağım gelmir, amma, günah sende deyil mendedir... Men niye bunu içimde saxlamıram sene deyirem ki, sonra da seni inandırmaq mecburiyyetinde qalıram...
-Başa düşmedim?! Mene demeyib kime deyecekdin???
Ardı 6-cı hissede olacaq...
