K̷ü̷l̷ ̷A̷d̷a̷m̷

Ben onsuz eksiğim.

Çünkü özledim.

Eksiğim.

Bugün Koca oğlan'ı gördüüüm. Ama tıraş etmişler, simsiyah tüyleri gitmiş yerine koyu kahve tüyleri gelmiş. Yağız zaten çiftliklerde siyah olduğu için seviliyordu ki, umarım orada onu severler.

Çok özledim. Galerimde fotoğrafları kalmış, gitmeden önce battaniyesi kalmış. Ciddi anlamda uzun süre sonra sevip bağlandığım tek hayvan olmuştu. Ama şimdi çiftlik onsuz eksik. Bir şeyler boş. Mesela ahırdaki onun yeri. Başka bir at almakla geçmez, biliyorum. Çünkü bana göre hiçbir at onun kadar kocaman olamaz. Hiçbir at onun kadar siyah olamaz. Koca dev'im, siyah bebeğim. 

Koca oğlan'ı özledim.

Özlemim geçmiyor, geçemeyecek.

Kontes'imi çok özledim. Bebeğimi, bal kızımı çok özledim. Keşke daha fazla yaşasaydı.

Yine kabus gördüm, galiba önceden hissetmişim. 

Bilmiyorum ama huzursuz hissediyorum. Sanki bir şeyler eksik ya da yarım. Bilmiyorum, belki bir şey yapmayı unuttum. Ama bir şey eksik hissettiriyor. Yarım hissediyorum.

Varımı yoğumu buraya yazıyorum. Bir nevi günlük gibi kullanıyorum. Ya da içimde kalanları, ya da kimseye anlatamadıklarımı yazıyorum ama iyi geliyor, kimse bulmadığı sürece yazmaya devam ederim.

Sana hissettiğim hiçlik geçmeyecek. Sen bana sarıldığında, ben ilk defa birilerinin ailesi oldum. İlk defa kalbim birileri için attı. İlk defa birisinin sarılışında evin sıcaklığını hissettim. Sen eski, her an yıkılabilecek, depremden payını almış bir ev gibiydin. Yıkılmıyordun ama ruhun yıkıktı işte. O yüzden senden nefret edemiyorum, ne yapsan senden soğuyamıyorum. Sen bana kendimi olgun hissettirdin, beni kendime getirdin. Her şeyin başı sendin.

Sana otobüste masalın devamını getirememiştim, sonrasında hep yarım kaldı bu masal. Bitmesi gerek diye düşündüm. Şimdi olsa dinler misin bilmem ama ben noktasına kadar ezberler yine okumaya devam ederim, sorun değil. K.

Bir varmış, bir yokmuş! Kalbi sevgi dolu küçük bir arı ile dev maymunun hikâyesine hoş geldiniz. Bu masal, boyutları ve korkuları aşan, beklenmedik bir dostluğun büyüleyici yolculuğunu anlatıyor. Hazır mısınız?
            
            Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbi sevgiyle dolu küçük bir arı varmış. Arı, ormanda yaşayan diğer hayvanlarla arkadaş olmuş ve onlarla birlikte mutlu bir hayat sürmüş. Bir gün ormanda bir dev maymun ortaya çıkmış.
            
            Maymun çok büyük ve korkutucuymuş. Hayvanlar maymundan çok korkmuş ve ondan kaçmaya başlamışlar. Küçük arı da maymundan çok korkmuş ama arkadaşlarını yalnız bırakmak istememiş. Maymunun yanına gidip onunla konuşmaya karar vermiş. Küçük arı maymuna yaklaşmış ve “Merhaba, ben küçük arı. Benimle arkadaş olmak ister misin?” demiş.Maymun arıya bakmış ve gülmüş. “Bir arıyla nasıl arkadaş olabilirim?” demiş. “Ben çok büyük ve güçlüyüm. Sen ise çok küçük ve güçsüzsün.” Küçük arı maymunun sözlerine aldırmamış. “Ben küçük olabilirim ama kalbim sevgi dolu,” demiş. “Benimle arkadaş olursan sana çok güzel şeyler öğretebilirim.” Maymun küçük arının sözlerini duyunca şaşırmış.“Ne gibi şeyler öğretebilirsin?” demiş. Küçük arı maymuna ormanda yaşamanın güzelliklerini öğretmiş, maymuna çiçeklerin güzelliğini, kuşların cıvıltısını ve ağaçların ihtişamını göstermiş. Maymun, küçük arının sayesinde ormanın güzelliklerini görmeye başlamış. Maymun küçük arıya çok teşekkür etmiş ve onunla arkadaş olmak istemiş. Küçük arı ve dev maymun arkadaş olmuşlar. Birlikte ormanda gezmişler, eğlenmişler ve birbirlerine çok güzel şeyler öğretmişler.

Ve rürü'm geri geldii.

O da gitti. Rüya da gitti. Herkes birer birer giderken Rüya da onlara katıldı. O kadar hızlı kapattı ki hesabını daha yazacaktım. Benden, bizden, birisinden soğudu diye mi gitti? Lütfen öyle olmasın, Rüya'nın nefreti de kini de çok üzün sürer, bana, bize, üzüldüyse ağlarım. 

Yok, denedim. Yine dinlemeye çalıştım şarkıyı yarısında kapattım. Şarkı onsuz olmuyor, sözleri aynı, çalanı aynı ama o mırıldanarak şarkıya eşlik etmedikten sonra şarkı, aynı şarkı olmuyor. Bir yerleri hep eksik, yarım kalıyor. Sanki bir süre sonra şarkının devamı gelmiyor, çalmaya devam ediyor ama sesi gelmiyor gibi oluyor.

Eger bi emarem olacaksa sevdigim birisi yapsin, hic gecmesin ki emareme bakarak gecirdigim gunleri gorerek bir daha o kisiye eskisi gibi guvenmeyeyim, ama yine de o emareye kiyamayayim

O zaman emare sayilmiyo, sayilmasin

Ve unutmak istedigim birinden kalan bi emare

Bu yazıların sonuna sevgiler ikizin yazmayı isterdim ama sana hissettiğim tek duygu koca bir hayal kırıklığı iken sana bunu yazsam yalan olur. Hiçbir şeyler bir zamanlar ikizin olan A.

Çoğu zamanında onunlaydım, yanındaydım, önünde, arkasında, sağında veya solundaydım ama hep ona yakındım. Ona kendimi tam anlamıyla açmamıştım ama o beni gözlerim anlamıştı, dostluğuna alışırken kardeşliğini benimsemiştim. Ama şuan ne o var, ne de ben. Şuan Cansu ve azra var. Bir zamanın 'ikizleri' olarak anılan iki insanı. Ve doğruyu söylemek gerekirse, Cansu, seninle yaşadığım ilk anlara pişman değilim. Ama seninle yaşadığım son anlara çok pişmanım. Keşke karşılaşmasaydık demek yerine keşke değişmeseydin diyorum. Ve bir daha ki sefer sevdiğin birilerine laf atılırken susma olur mu? Çünkü o birileri senin için ciddi anlamda her şeyi yaptı. Belki de seni çok sevdiğimden değiştin, ama keşke değişmeseydin. Bu yılda sana 2 uzun paragraf yazdım, tek fark bu yıl sana onları yollamadım. Yollamayacağım, fazla uzun ve gereksizlerdi. Sen benim duygularım olduğunu bilmediğinden onları benim yazmadığımı düşünürdün. Ama benim bile bilmediğim bir yerde, içimin derinliklerinde duygularım var, varmış Cansu. Bunu seni severken değil, senin ne kadar değiştini anlayarak ağladığım da fark ettim. Hissedilen tek duygu mutluluk değilmiş. Bilinen tek gerçekte senin bir yalancı olduğunmuş. Ama yinede o tuvalette ağlarken beni tek bırakmadığın için sağol. Biliyorum, sen benim yerimde ağlamazdın ama ben o kadar güçlü değilim, senin aksine her ufak şeyde genellikle ağlarım. Ama en çok birilerinin tırnaklarımı kontrol etmesini bekliyorum, birileri yine paniklediğimde senin yaptığın gibi tırnaklarımı avuçlarıma batırmama engel olmasını bekliyorum ama boş. Her neyse, zaten artık bir önemi kalmadı. Tırnaklarım ne kadar uzun olursa olsun artık avuçlarıma batırmıyorum.