Belki yolda defalarca karşılaştık sizinle ama yüzüme dahi bakmadınız. Belki her sokak başında beni görüyorsunuz yinede dönüp bakmıyorsunuz. Belki hiç bilmediğiniz bir yerde göz göze geldik. Yine çevirdiniz kafanızı...
Ben sizin bakmaya gerek duymadığınız, ben sizin bakıpta görmediğinizim.
Ben sizin karanlıktan, kalabalıktan korkan parçanızım
Ben, siyahım. Gökkuşağından dışlanmış siyah. Karanlık hayatların ait olduğu siyahım...
Ama... her zaman, her an unutulan bir şey var...
Siyahın gökkuşağına ihtiyacı yok, gece tamamen onunken...
-https://instagram.com/kubra.pinar/
-https://www.facebook.com/kubra.pinar.7
- JoinedApril 5, 2015
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Kübra Pınar
- 1 Published Story
SON UMUT#wattys2015
11.2K
4.3K
10
"Hayatıma girdiği ilk anlarda anladım ki insan hayattayken yeniden doğabiliyormuş. Buz kesmiş kalbime d...