*Adım Alin Sena, eğlenceli bir o kadar da ciddi yapımla bir Kova burcunu, asil bir Fenerbahçe taraftırını tamamiyle yansıtıyorum. Yazıyorum, siliyorum. Ne demişler; çok hızlanma çakılırsın, çok uslanma ezilirsin. O mantıktayım. Acelem yok, ama bazı şeylere var, hayat gibi, zaman gibi... Veya bir otobüse yetişmek için nefes nefese durağa koşmak gibi, sabahleyin servis kaçmasın diye düşe kalka merdivenlerden inmek gibi... Bizim çoğu şeye acelemiz var aslında.

 *Hani dersin, bir lütuf'tur yaşadıklarım veya kader dersin. Kaderimiz yazılı, bir notanın kulağa gelen ritmi gibi. Sorular bitmez, meraklı varlıklarız. "İyi ki..." diyemeyiz, kalıbımızda yoktur. "Bu günümüze şükür" diyemeyiz, nedir bilmeyiz çünkü. 

 *Zamanın kuyruğundan tutan Alin'den, geçmişte ki varlık nedir bilmeyen Alin'e, 

    Gör, bak değiştim. Umursamamazlık hakim artık evrenimde. Çok duygusal değilim mesela, benlik değil artık. Güçsüzlük gibi geliyor veya zorunda bıraktılar. Büyüdün, bak. Uzadım, geliştim, göz yaşı dökmedim. Çok şey dedim, çoğu olmadı. Beyhude üzülmüşüm, evrenime küsmüşüm, sevgiyi bir kedi timsali kapı kapı aramışım. 

   Hiç kimsem kalmayınca yüzleştim kendimle, bana ben gerekmiş, benden başkası sözde varmış. Uyku yokmuş bana, ne çok uyurdum. Gerçek bir gülümsemeye yer yok yüzümde. Değiştim, o zaman çok gençtim. Hep yanlış yolu seçtim. Aynı sahneleri yaşadım ne değişti?


(Tanıdınız beni, ben benim ya yeter bu...)