fucking asshole

Heeej, miłego dnia!

Chopin - Walc Minutowy
          To wyżej to muzyka dla moich uszu, czy tylko ja tak bardzo lubię Chopina? Czy tylko ja kocham ten magiczny dźwięk fortepianu? 
          Witam was po nocnej sesji grania w Mobile Legends - nie mogłam zasnąć i tak jakoś wyszło. Mam nadzieję, że dobrze się czujecie! Do wszystkich, którzy nie mogą spać - bierzcie telefony i zagrajcie ze mną. Jestem samotnym człowiekiem... Choć dziś caluśką noc przepisałam z wspierającą przyjaciółką, która musiała znosić moje... osobliwe (Tak, staram się taktownie dobierać słowa) nocne fazy.
          Weszłam na dietę, źle się czuję we własnym ciele i chcę to zmienić. 
          Właśnie słucham Renai Circulation  i dobrze mi z tym. Ostatnio mam jakieś dziwne wachania: raz słucham muzyki klasycznej, raz pop, a chwilę po tym k-pop i jeszcze j-pop. Nie wiem co jest z moim gustem nie tak.

Chopin - Spring Waltz
          Kochani, zapraszam was na nowy serwer na discordzie! Serwer obejmuje środowiska otaku, k-pop,  gamers i typowych śmieszków, a nawet artystów! Serdecznie was zapraszam, na dole zostawiam link - Nie powinien on wygasnąć.
          https://discord.gg/vGgxWFX

BLACKPINK - Kill this Love
          Złamaliście kiedyś komuś serce? Nie? Tak? Bo ja właśnie tak. I to nie byle komu, ale bliskiej przyjaciółce.
          Łudziłam się, że nigdy nie przyjdzie mi złamać cudzego serca, szczególnie należącego do bliskiej mi osoby. Byłam naiwna i przekonałam się o tym dzisiaj.
          Moja bliska przyjaciółka zakochała się we mnie... A moje serce jest gdzie indziej, przy innej osobie. Wiedziałam, że nie mogę dawać jej złudnej nadzieji, to tylko zdani nas obie jeszcze bardziej. Odpisałam jej bardzo delikatnie i niby nie przyjęła tego jakoś tragicznie, ale... I tak wiem, że jest załamana.
          Ja też nie mam się dobrze, o dziwo odrzucenie kogoś zabolało bardziej niż, gdy to mi złamano serce.
          Czuję, że ona już nigdy nie podejdzie do mnie tak samo... A ja nie chcę kończyć tej przyjaźni.

Miss wanna die - ?
          Piosenka wyżej, niestety nie znam artysty, tak bardzo w pewnym fragmencie  opisuje, moje myśli.
          I wanna die, wanna die but don't really wanna die.
          Zabij mnie ktoś, bo na pewno nie chcę umrzeć z przyczyn naturalnych.
          Coś nad czym pracowałam dwa miesiące, zawaliło się jak domek z kart. Wiecie, zdawałam na takie uprawnienia.... Do sędziowania w moim regionie. Test końcowy miał być 1 czerwca, ale mieliśmy jakieś opóźnienia, bo jeden moduł szkolenia musiał trwać dłużej niż zakładano. To opóźnienie zrujnowało wszystko.
          Mieli wysłać powiadomienie, kiedy zacznie się test, bo mieliśmy bo wykonać w dobę. Ja miałam do 14 lekcje online, a potem poszłam do sklepu po rzeczy na obiad i wszystko przygotowałam. Powiadomienia ani widu, ani słychu. Pomyślałam sobie, pewnie dziś znów nie. Nie było również powiadomienia o zamknięciu modułów, które powinno być podczas rozpoczęcia testu. 
          Okazało się, że był... Ale zrobiony po chichu, bez jakichkolwiek powiadomień, informacji. 
          Jest mi przykro, ale przecież mogę do tego następnym razem przystąpić. To moi rodzice są tu problemem, jak się dowiedzą, a powiedzieć im muszę, to mnie zabiją. Będą obwiniać, wytykać mi wszystko... jakby to im bardziej zależało, bo prawdę mówiąc, tak było. Są przewrażliwieni na każdy temat związany z rzeczami, które robię. Kursami, nauką, nauką samodzielną japońskiego, sportem, który uprawiam dla czystej przyjemności ( a oni oczekują Bóg wie czego, mistrzyni olimpijskiej chyba ), a nawet moimi hobby, które chyba są w moim interesie! 
          Jak zwykle będzie "twoja wina", "Ty to", "Ty tamto", bo nic nigdy nie jest nie tak, tylko ja zawsze jestem nie tak. A przynajmniej tak moi rodzice sprawiają, że myślę w ten sposób, bo ze wszystkim zawsze wszystko jest w porządku, tak jak miało być - mimo że nie było - tylko ja zawsze jestem problem, jak coś się nie uda bo naprawdę było coś źle to zawsze moja wina!
          Zabierzcie mnie, nie chcę im mówić, będą wściekli. Znów słyszę ich głosy, będą pełne rozczarowania. Znów

RM - Tokyo
          Powyższa piosenka jest cudem, nigdy nie przestanę jej kochać, więc niech army się ratują, czy coś w ten deseń.
          Życie jest beznadziejne, na codzień użeram się z beznadziejną nauczycielką od fizyki, pracuje ciężko, a w zamian za to moje życie się wali i doprawia codzienność gorzkim stresem. Mam problemy ze snem, nie czuję się na siłach by zrobić cokolwiek.
          Zwyczajowo słyszę, jaką beznadziejną córką jestem, mimo że ja sama niczym nie wadzę w ich życiu. 
          Cały czas dobija mnie myśl o egzaminach w przyszłym roku, które uważam, że pójdą mi beznadziejnie, więc już teraz zaczynam przygotowania.
          Powoli zaczęłam uczyć się samodzielnie japońskiego, mam ochotę wyjechać z kraju, więc +1 język będzie chyba na korzyść, nie mam racji?

Yoh Kamiyama - Yellow
          Piosenka wyżej jest cudowna, jeśli nie znasz to grzech.
          Zgadnijcie kto będzie udzielał młodszej przyjaciółce korepetycji z angielskiego? A tak, to ja! Co prawda robię to za darmo, ale po pierwsze - to moja przyjaciółka, a po drugie - mie jestem jakimś profesjonalistom, po prostu pomogę jej ogarnąć to, co już powinna potrafić. Komu udzielać korepetycji? Lepiej nikomu...! Stresuję się, zaraz zacznę łazić po ścianach! 
          Na jutro mam wypracowanie o narodzinach faszyzmu i nazimu, jestem dumna z tego, co napisałam. Akurat wiedzą o tym i WWII mogę się bez skrępowania pochwalić - jestem z tego naprawdę niezła! Ale za to na WWI leżę i kwiczę... No i na średniowieczu... A z romantyzmu znam się tylko na Chopinie i to tak dogłębnie...

LiSA - Gurenge
          Powyższa piosenka wygrywa życie, pozdrawiam fandom Kimetsu no Yaiba.
          Jestem zdrowo walnięta i zaczęłam odnawiać powieść typu fanfiction na bazie anime Hetalia, którego pierwszy rozdział napisałam przynajmniej rok temu i w sumie na nim poprzestałam. Robię to na papierze i nie zapowiada się, bym to publikowała, ale któż wie, co przyniesie zmienny los?
          Opowieść zawiera ship RusPol i zaplanowane jest w niej użycie przerażającej ilości faktów historycznych (przecież to ff na podstawie Hetalii). Spędziłam dziś dwie godziny na rozpisywaniu postaci jaką jest Feliks Łukasiewicz (Rzeczpospolita Polska), a mam jeszcze Ivan'a Braginsky'ego ( Rosję ) i masę postaci pobocznych. To będzie długi projekt!

Cóż, minął mi wczorajszy break down, więc oto parę słów (ignoruj prośby o śmierć w poprzednim wpisie).
          Przypomniało mi się, że prawie trzy lata temu byłam w ostrej fazie na Inazumę Eleven, czytałam dużo ff (wtedy jeszcze ze starego konta, nie będę się na ten temat zbytnio wypowiadać). Ba, ja nawet sama coś w tych klimatach Inazumy pisałam.
          Pamiętam, że świetnie czytało mi się te opowieści. Wydawały mi się być wielkim dziełem sztuki. Postanowiłam spróbować do tego wrócić... No nie da się. To co wtedy czytałam... zniknęło wraz z autorami. Nie podobają mi się inne opka niż te, które czytałam kiedyś. Pomińmy już fakt, że połowy z tych imion postaci zapomniałam
          Nie zrozumcie mnie źle, ja fandom Inazuma Eleven bardzo dobrze i ciepło, to był taki Soft & Chill fandom, ale... nie jest już po prostu dla mnie.

Kill me, please...
          Kill me, please...
          Kill me, please ...
          Kill me, please ...
          Kill me, please ...