Lakrima

Bir daha bana dair olamayacağının düşüncesi, içten içe öldürüyor beni. Eğer korkak olmasaydım ve yanında, seninle birlikte gelseydim, o zaman her şey daha iyi olabilirdi ama ben bir korkağım. Çok korkuyorum, sensiz nasıl yaşanır bilmiyorum ama tüm bunlar, tamamen benim hatâm. Keşke bu kadar korkak olmasaydım, tutabilseydim ellerini, o boşluğa seninle birlikte atlayabilseydim. Şimdi sen yoksun ve ben pişmanlığımla baş başayım. Biraz bencil olacağım bugün, lütfen gel. Hâtâlarım var, iyi biri değilim ama gel n'olursun buna ihtiyacım var. Gelmezsen ben ne yaparım? Nasıl nefes alırım bu iğrenç dünyada? 

Bugün hava tam da senin sevdiğin gibiydi, bulutlu ama sıcak. Böyle havalarda hep beni arar, dışarı çıkalım diye ısrar ederdin. Bu seferde bekledim, ararsın diye ama telefonum hiç çakmadı bugün. Merak ediyorum, nerelerdesin? Ne kadar oldu elini tutmayalı, sıcaklığını hissetmeyeli, yüzü görmeyeli? Özledim diyorum, anlasana. Sabırsız bir insanım ama bak, kaç senedir bekliyorum bir mesajını, o kadar muhtacım sana. 

Keşke beni bu kadar değersiz hissettirmeseydin. Ben bir şekilde yine yanında olurdum zaten, neden yaptın ki? Fazla mı değersizim gözünde, ondan mı beni senelerce göremedin. Gözlerinin önündeydim oysa, hiç mi değerim yoktu gerçekten ama ben kendimi değerli görmüştüm, yanında olduğum sürece kendimi iyi görmüştüm, sen varsan ben iyiydim, gözlerindeki mutluluğu görünce ben iyiydim, bana ulaşmıyormuş o mutluluk da ama yine de mutluydum ben. Sen bir kere gül diye neler yapmazdım ki mesela, kalbimi çıkarıp eline bile verirdim. Seni fazla mı sıktım acaba, ondan mı gittin ki? Aklımdaki kuruntular bir saniye bile yalnız bırakmıyor beni belki burada olsaydın, o zaman her şey farklı olabilirdi fakat gitmeyi tercih ettin ama ben yine sende kaldım. 

Bugün bütün saatlerimi seni düşünerek geçirdim. O kadar mutluydum ki, eski anılarımızı düşünmek, beni o kadar mutlu etti ki, nasıl ifade etsem bilemiyorum. Bir yandan da acı çektim tabii, bu anılara yenilerini ekleyemeyeceğimiz için o kadar üzüldüm ki, anlatamam. Mesela bir parktayız, oturmuşuz yan yana, sen omuzuma yaslamışsın kafanı, bana gününü anlatıyorsun, ben de o kadar huzurluyum ki, ellerini tutmuş seni dinliyorum. O anda kalmak istedim, sonsuza kadar. Şimdi mutluluğumu kursağımda bıraktın ama ben, sana dair bir şeyleri yaşamayı seviyorum. Kursağımda bıraktığın o mutluluk, o heves bile bana bir nimet gibi, büyüleniyorum sana karşı ve buna engel olmak için, artık çok geç. Bu kalp bir kere sana attı, bir daha da durur mu, sanmam. 

Ne zaman yanına gelebileceğim, ne zaman bulacağım seni? Özledim diyorum, anlamıyor musun? Peki sen, neden hiç çabalamıyorsun? Ben yanına gelmeyi bu kadar çok isterken, sen neden sadece bekliyorsun? Bekleme, bekleme işte. Sen de çabala, bir şeyler yap anlayayım beni istediğini. Çünkü ben yoruldum artık. Ne yapacağımı şaşırdım, aklımı başımdan aldın. Ben seni özledim ama sen de beni özledin mi? El ele tutuşup insanların yanından geçerdik, mesela hiç mi özlemedin elimin sıcaklığını? Ben özledim, ellerinin soğukluğuna sıcaklığımı eklemeyi özledim. Ansızın gelen o tatlı buselerini özledim. Gözlerin kapalıyken bile güzelliğine ağlamayı özledim. Ben seni özledim, hissettirdiklerini özledim. Seni başkalarında aramaya çalışmıştım, ne de aptalmışım. Senin gibisi yok, ne şimdi ne de sonra olmayacak. Sen bende teksin. Hâlâ yalnız kaldığımda yıldızları izler, seninle konuşurum. Bir yıldıza gittiğini biliyorum, umarım en parlak yıldızdasındır. Seni kendime saklamak istiyordum, neyse ki sadece ben biliyorum orada olduğunu. 

Bugün yanına gelmek istedim ama tanrın çoktan yasaklamış bizi. Yasak mıyım sana? Ne diye yanına gelemiyorum ki? Çok kez denedim, her birinde başarısız oldum. Bu sefer çok ümitliydim, o kadar emindim ki yanına gelebileceğimden fakat yine başarısız oldum. Dedim ya, tanrın yasaklamış beni sana. Yoksa ne diye gelmemezlik yapayım ki? Hem de seni bu kadar çok özlemişken. Bir yıldıza gittiğini düşünüyorum, en azından buna ihtiyacım var. Peki ben de yıldızına gelsem, birlikte yaşasak orada, hem de sonsuza kadar, çok güzel olmaz mıydı? Sen ve beni düşünüyorum, yan yanayız, yıldızları izliyoruz. Her ne kadar gerçekleşemese de, hayalimdi benim fakat merak etme en kısa zamanda yanına geleceğim. Yasak olmam çok saçma, ne de olsa aynı çamurdan yaratıldık biz, bir değil miyiz seninle sanki? 

Ne yapacağımı bilmiyorum. Sen gittin gideli içimde bir boşluk oluştu sanki. Ne komik, sen olmadan öleceğimi düşünürdüm, şimdi sen yoksun fakat ben hâlâ ayaktayım. Her ne kadar kendimde olmasam da bir şekilde canlıyım. Sensiz hiçbir şeyin tadı kalmadı. Renkler varmış eskiden, sesler varmış. Duymuyorum hiçbir şeyi, yine seni düşünüyorum. Dayanamıyorum sensizliğe. Dayanamıyorum bu içimdeki hasrete. Ben seni özlerim, kokunu özlerim, bakışlarını özlerim, hissettirdiklerini özlerim, varlığını özlerim. Oysa sen beni hiç özlememiş gibisin. Ne bir mesaj ne de bir işaret göndermişsin. Ne zaman buluşuruz? Çok oldu görüşmeyeli.

Bugün bütün gözyaşlarım sana, sana adadım hepsini. Neden gitin, sana ihtiyacım olmasına rağmen. O kapıyı yüzüme çarparken, beni sokağın ortasında bırakırken, yüzümdeki gülüşleri teker teker soldururken, hiç mi düşünmedin, benim de bir kalbim olduğunu? Ben seni özledim, ne zaman gelirsin? Yalnız kalmaktan korkar oldum. Aklıma her geldiğinde ne yapacağımı bilemiyorum, ne zaman aklıma gelsen panikliyorum, endişeleniyorum, ellerim birbirine dolanıyor. Ne yazacağımı bile unutturuyorsun bana, o derece uçurucusun. Umarım gittiğin yerde iyisindir, umarım cennet denilen o yer yeterince güzeldir. 

Sen kabus değil, sadece kötü bir rüyasın. Uykularımı kaçırmazsın ama uyutmazsın. Neden peki, seni bu kadar çok sevdim diye mi? Belki klişe olacak ama ben seni çok sevdim, sen göremedin belki ya da görmezden geldin. Ben senden görmeni istemezdim ki zaten, beni bırakmasan yeterdi. Günler bile seninle güzeldi, güneş bile sana parlıyordu. Şimdi güneşler ayrı bir kederli, günler ayrı bir yağmurlu. Sen gittin gideli şehir bile kendine gelemedi. Bak, seni özleyen bir tek ben değilim. Herkes özledi seni. Gelsen ya işte, bari sende hatrım yok, şu günlerin hatrına gel. 

Uzun uzun paragraflar yazmak istiyorum sana ama daha ne yazacağımı bile bilmiyorum. Her seferinde özledim seni diyorum ama hiç sormuyorum, sen özledin mi beni? Lütfen özlemiş ol, tek taraflı yaşarsam bu duyguları kahrolurum. Umarım mor menekşelerin içerisindesindir, hayalindeki gibi ve mutlusundur umarım çünkü ben senin mutsuz olmana dayanacak kadar güçlü biri değilim. Ben mutsuz olurum ama lütfen sen yüzündeki o gülümsemeyi soldurma. Soldurursan perişân olurum, bir daha da bakamam yüzüne. Lütfen iyi ol, mutlu ol, huzurlu ol çünkü ben ne iyi ne mutlu ne de huzurluyum. Sanki tüm bunlar sana dairdi ve sen gidince de beni terk etti ama ben senin gidişlerine de hayran kaldım. Ben sana hayrandım, gözlerim bir saniye bile yüzünden ayrılmaz tüm gün seni seyrederdim. Gözlerimi kırptığım için çok pişmânım, keşke kırpmasaydım da seni bir salise daha fazla izleyebilseydim.