Μετά από 3 χρόνια που δεν είχα πρόσβαση σε αυτόν τον λογαριασμό, σήμερα όλως τυχαίως ανακάλυψα το παλιό ιμέιλ που χρησιμοποιούσα και τον επανέφερα.
Έχει πλάκα να διαβάζεις παλιά κείμενα σου~ άλλα είναι τόσο βλακώδη και αμήχανα, ενώ σε άλλα λες «Ουαου εγώ το έγραψα αυτό;»
Ωραίες στιγμές.
Τώρα, θα μου πείτε, τι σκοπεύεις να κάνεις;
Δεν νομίζω να ξαναξεκινήσω να γράφω βιβλία. Αλλά έχω κάμποσα draft γραμμένα από το 2017 και 2018 για το «Foculus» και τα «1014 Κεφάλια από Κλόουν», που εφόσον υπάρχουν ακόμη λέω να δημοσιεύσω και τα υπόλοιπα. Δεν είχα τελειώσει καμία μου ιστορία τότε, ίσως δώσω τέλος τώρα, αν έχω έμπνευση.
Για το Foculus έχω άπειρο υλικό για να γράψω –δεν έπαψα ποτέ να σκέφτομαι εκείνον τον κόσμο, αφού τον συνδύασα και με την ιστορία με την οποία καταπιάνομαι αυτή την περίοδο (αστείο, γιατί δεν έχουν την παραμικρή εμφανή σύνδεση)–, αν όχι τέλος, υπάρχει συνέχεια.
Το «1014 Κεφάλια από Κλόουν» είναι γραμμένο καθαρά από την 17χρονη Δάφνη. Δεν νομίζω να το συνεχίσω, πολύ απλά γιατί αν γράψω κάτι τώρα δεν θα είναι το ίδιο που θα έγραφα. Θα το κρατήσω ως ενθύμιο.
It's good to be back.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
