Rin Mejiwoo

Well, przydałoby się coś wstawić .

Czy ja naprawdę nie pamietam jaki mam dzisiaj dzień? Nie potrafię rozróżnić bycia w moim bezpiecznym świecie, a w rzeczywistości, tak jak rok temu.
          Czemu nie potrafię przyjąć do swojej wiadomości, ze jej tutaj nie ma i nie będzie już nigdy, ze ona odeszła i nie wróci, to jest przecież tak proste do zrozumienia to jest tak logiczne, wiec czemu sprawia mi go tak wielka trudność? 
          Czemu czuje się jakbym miała upaść? Może to przez brak apetytu, a może przez to, że jestem za słaba. 
          Mam ochotę poddać się temu co mnie kieruje, zniknąć, zamknąć oczy i ich nie otworzyć nigdy, zostać zapomnianą przez wszystkich. 
          Dalej nic nie czuję, dalej jestem bezuczuciowym kawałkiem skory bez duszy, nic się nie zmieniło. 
          Mam wrażenie, ze nie dam rady po egzaminach, że to będzie mój ostateczny koniec. 
          To za dużo jak dla mnie, naprawdę jest źle, nie jestem już człowiekiem, to co mnie do niego zakwalifikowało już dawno wyginęło, jedyne co robię w ciągu dnia to uczę się, śpię, nie mam życia, nigdy go nie miałam.

Czy to co zrobiłam stało się naprawdę? Skoro czuje pieczenie na nogach to wydaje mi się, ze tak. Mam tak wiele pytań w głowie, tak wiele rzeczy nie potrafię pojąć i nie rozumiem, wszystko mi się miesza, nie wiem już co jest wymyślone a co prawdziwe.
          

Zawsze mam poczucie winy jak coś sobie kupię, mam wrażenie, zd każdy będzie na mnie za to ze coś sobie kupilam, mam tak teraz z albumem, chciałabym sobie jego zamówić bo mogę, ale boje się, ze wszyscy będą na mnie zli bo jego kupiłam.

Nie radzę sobie, ale uznajmy, ze jest ok.

Zobaczylam trochę błędów w nowym rozdziale, ale nie usunę go i nie wstawię od nowa bo nie mam kopii już 

Powodzenia z tym rozdziałem kurwa XDDDD

Zaczęłam pisać rozdział

Nie mam siły na kolejny rozdział, nawet nie mam 10 słów napisanych