Bir kez daha geldim, sanırım bu bir ruh dökümü. Solan zerrelerini senin toprağına dökeceğim, belki baharda cesetlerinden çiçek açar. Senin sınırlarından doğarım belki, çiçek kokarız hasretle karışık.
Kocaman gülümseyeceğimiz, burukça anacağımız günlerimiz olsa bunlar. Sadece bakışlarımızla, yılda iki kez görüşüyor olsak dahi, anlaşabilmemiz; anlaşılabilmek derdini dostluğumuza bulaştırmamız. Çok, çok sevmemiz. Acayip özlememiz. Yüklemsiz bırakmamız cümleleri. Sırf ağlıyor diye ağlayabilmemiz. Delirebilmemiz. Acılara gülebilmemiz. Her şeyi şakaya vurabilme kabiliyetimiz. Birbirimize sırtımızı dayayabilmemiz. Gözümüzü kırpmadan birbirimize güvenebilmemiz.
Çiçeklenirse toprakların sana bu yazdıklarımı okutmam. Gülümsemen. Hadi gülümse. Sarılmamız. Ağlamamız.
Mutluluktan, ağlamamız