- [...] Co się zdarzyło na arenie? Pozbyliśmy się maski człowieczeństwa. Trybuci. I ty również. I to wszystko, jeśli chodzi o wartości i zasady. Twoje dobre maniery, wykształcenie, rodowód, wszystko, czym się szczycisz, zniknęło w okamgnieniu, ujawniając, kim naprawdę jesteś. Chłopakiem z maczugą, który zatłukł innego chłopaka. Oto prawdziwe oblicze ludzkości.
Ta myśl, wyłożona kawa na ławę, wstrząsnęła Coriolanusem. Mimo to usiłował się roześmiać. 
- Naprawdę jesteśmy aż tak źli? 
- Powiedziałabym, że jak najbardziej, tak. Ale to kwestia osobistej opinii. - Doktor Gaul wyjęła rolkę gazy z kieszeni fartucha. - A jak ty uważasz? 
- Uważam, że nie pobiłbym nikogo na śmierć, gdyby nie posłała mnie pani na arenę! - odparł.
- Możesz zrzucić winę na okoliczności, na otoczenie, ale sam dokonywałeś pewnych wyborów. Nikt tego za ciebie nie zrobił. Trudno tak szybko to sobie przyswoić, lecz najważniejsze, żebyś się zmobilizował i odpowiedział na jedno pytanie. Kim są ludzie? Bo od tego, kim jesteśmy, zależy rodzaj rządów, których potrzebujemy. Mam nadzieję, że później zastanowisz się nad tym i uczciwie przemyślisz to, czego się dzisiaj dowiedziałeś.

~"Ballada Ptaków i Węży", Suzanne Collins


Zapraszam do @Tikitikitu