31.BÖLÜM ALINTI (2)
Ben öyle şeyler demem.”
“Dedin.”
“Demem yavrum, sen yanlış anladın.”
“Şimdi de sağır diyorsun yani. Hakaretlerin ardı arkası kesilmiyor.”
“Karıma uzanan dilimi kesip atarım ulan. Detirtmem, demem, demeyeceğim !”
“Gönlümü alman gerekiyorun be adam. Öyle oluyor kitaplarda,dizilerde. Hani iltifatlarım nerde ?”
“Gönülünü bir kez almışım, bir daha bırakanın devr-i devranın izzet-i ikramını s!kerim.”
“Bu iltifatmı Azad ?”
“Ha öyleli istiyorsun. Anladım.”
“Ne anladın kocam ?”
Parmaklarını yüzünde gezdirerek fısıltıyla konuşmaya başladı “Karım bana böyle bakarken ayıptır benim daha da konuşmam.”
“Nasıl bakıyorum ?”
“Şiir gibi, bin bir parçamın hepside senmişsin gibi. Sen esaretim ve özgürlüğüm,
sen memleketim, sen ayazda üşüyen tenimsin, sen bendeki herşeysin Ahin.”