En çok da anı yıpratır insanı
Anı dediğin şeyin;
Seni yorması koyar insana
Yeni doğmuş bebek gibi
Yeniden başlasam hayata
En çok da güven kırar insanı
Kırmaz dediğin kişiler;
Kırıpta öldürür insanı
Keşke bebek gibi
Masum olsak şu dünyada
Mesela beklentiler yaşlandırır insanı
Olacak diye bekleyip;
Boşuna beklediğini anlayınca yıkılır insan
Keşke dünyadaki ilk insan gibi;
Şu an ölü olsam
Yıpranıyorum der insan,
Daha yeni yeni alışır
Kırılıyorum der insan,
Sızı beyine vurmuştur
Güvenim kalmadı der insan,
Nefret duygusu belirir
Git gide yaşlanıyorum der insan
Unuttun zannedersin,takmazsın
Yıkıldım der Ölü
Sızı kalbe vurmuştur
Hani derler ya;
Bıçak kemiğe dayandı
.....
Devamını mı bekliyosun?
Bekleme...
Çünkü insan kalmadı artık
Ölüden hissiz bi yaratık doğar
O yaratık yakar geçer etrafını
Kırar döker.
Umursamaz,Hissetmez.
Ve işte o zaman gitmek gerekir.
Uzaklara,çok uzaklara
Kötülüğün olmadığı,derdin olmadığı;
İşte o zaman ölmek gerekir
Sonsuza dek mutluluk için
Biraz acı çeker yaratır
Sonra ölür yaratık
Ama yine mutlu olamadı yaratık
-S.G-