Sən mələksən,gözlərin cəngərliklərində mən tamam azdım
Dedim yazmıyacam bir də sevgidən mən
Dedim yazmıyacam yazmıyacam və sonda yazdım
İstədim günəş olum ki hər səhər səni görüm çıxanda
İstədim külək olum ki rəqs edim saçlarınla
Bil ki, sən mənim nəfəsimsən
Gec gəldikcə qaralır dünya və azalıram mən
Sənlə yaşadığım hər saniyə ömürdən getsə belə
Dayanacağı olan həyatda sonsuzluğu qazanıram mən